Schrijf mee!

Schrijvers

luus



Biografie van Luus

Gelukkig weet ik niet al te veel over mezelf. Dat geeft wat ruimte in mijn hoofd. Ik spreek zes talen, dat is al verwarrend genoeg. Ik woon op een berg in Mexico met mijn man en poes die Koepoes heet. (Ik spreek meestal alleen Nederlands met Koepoes.) Mijn twee kinderen studeren in Amsterdam. Zij zijn mijn leven. Verder kan ik met veel plezier lezen, schrijven, tekenen, knippen en haken en ik vouw graag bootjes.

Statistieken van Luus

Luus schrijft op 120w sinds 15 juli 2015 en heeft sindsdien 1560 woorden geschreven, verdeeld over 13 stukjes (gemiddeld 120 woorden per stukje). Voorts heeft Luus 130 reacties geplaatst.

Leeslijst van Luus

Dit zijn de stukjes op 120w die Luus op zijn/haar leeslijst heeft staan:
Er zijn nog geen stukjes toegevoegd aan deze leeslijst.

Communicatie

Potpourri

18 februari 2016 | 120w | luus | Link | 5 reacties | 2 |

Mijn telefoonnummers spreken vele talen, ik ben de tel kwijt. IMessagen via mailadressen is stukken eenvoudiger. Nu mijn trouwe vriendin nog overtuigen. ‘Hallo, ontvang je mij?(bloemetje, hartje)’ open ik onze nieuwe relatie. Met haar bevestigende antwoord, blijkt een groep te zijn ontstaan; ik ontvang mijzelf nu ook. ‘Ik geloof dat […]

Cultuur, Maatschappij, Mensen, Poëzie

Daar lopen ze

26 januari 2016 | 120w | luus | Link | 8 reacties | 4 |

Daar lopen ze. Gewikkeld in de verstikkende schaduw van meters stof en achtenveertig graden Celsius. Kleurrijk en synthetisch. Het schilderij draagt hun gesluierde woorden en pijn met opgeheven hoofd. De nuances lenen zich wonderbaarlijk en potloden noch penselen kennen de macht van het geluid. Waar gaan ze naartoe? Wat weet […]

Poëzie

Een uil die lacht

18 januari 2016 | 120w | luus | Link | 5 reacties | 2 |

Ik moet een uil maken die lacht, ik dacht een soort van oplossing voor wat nog niet verzonnen, of een antwoord ook op dat aan hoeken stoot en telkens benen, tenen bloot niet zacht verschijnt of lacht als vacht voor blinde schenen Maar in letters, woorden weet ik macht; het […]

Fictie, Maatschappij, Mensen

De laatste avond

19 december 2015 | 120w | luus | Link | 4 reacties | 2 |

‘Er loopt voortdurend iets rond. Ik weet niet op welk schoeisel, maar het sleept en schuift. Het zijn niet zozeer de voetstappen die mij hinderen, het is het aanhoudende gezang. Het zingt en galmt in valse noten. In het donker benauwt het me. Dan steek ik kaarsen aan en wacht […]

Column

Uitzicht

30 november 2015 | 120w | luus | Link | 14 reacties | 6 |

Het hout voelt klam onder zijn poten, de dag heeft de vochtigheid nog niet opgezogen. Het wiebelt bovendien en beneden wemelt het. Van mieren, regenwormen en kinderen. Er zijn dode poezenbaby’s geboren. De oma vertelt van god, zij wel, de moeder weet het niet. ‘Bij hem kan je schuilen.’ Maar […]

Mensen

De schreeuw

26 november 2015 | 120w | luus | Link | 14 reacties | 7 |

‘Mijn ziel ligt in het verschiet. Ik zag haar laatst met een vlindernet afgedrukt. Naast de advertentie: “Bij aankoop van een pond geluk, twee ons gratis.” Wat lach je?’ ‘Het was maar een glimlach. En?’ ‘Ze was te laat. Het schijnt dood te zijn. Morsdood. Iets heeft het kapotgeschoten, dichtgeknepen, […]

Fictie, Maatschappij

In memoriam

27 oktober 2015 | 120w | luus | Link | 4 reacties | 2 |

Aanvankelijk had het John Pierpont Morgan niet erg duidelijk geleken wie hij was, totdat zijn omgeving hem de uiterlijke schijn van de verbeten verzamelaar toedichtte. De schijn werd zijn streven en het streven leidde tot het hartstochtelijk bijhouden van een naturaliënkabinet waarin uiteindelijk slechts de tongloze kikker ontbrak. Omdat hij […]

Liefde

De balustrade

14 oktober 2015 | 120w | luus | Link | 12 reacties | 7 |

Hij hangt tegen de balustrade van zijn leven. Zij voelt hoe het terrein hem gestaag ontglipt. Slechts gestut door verdwaalde woorden, vloeit het met de smeltende kracht van de metafoor geruisloos onder hem vandaan. Hij vertelt de bomen dat hij verslaafd was, is, altijd zal zijn. Aan een baldadige engel […]

Fictie, Maatschappij, Mensen

Gezegende zwijgplicht

30 september 2015 | 120w | luus | Link | 12 reacties | 7 |

Achter het dichtgemetselde slaapkamerraam lag een zorgvuldig ingepakt geheim waarop de woorden: ‘Dit mag niet verbleken gelijk menig leed.’ Het pand stond al jaren leeg. De lumineuze inval de woning als retro-huyz te verkopen sloeg niet aan; potentiële kopers wensten telkens een slaapkamer die gelucht kon worden. Architecten, slopers, ze […]

Column, Maatschappij, Mensen

Ondankbaar

5 augustus 2015 | 120w | luus | Link | 4 reacties | 5 |

Een beetje drama kan ik wel hebben; het geeft het leven iets intens. Toch vraag ik mij af waarom er bijvoorbeeld zoiets als rampentoerisme bestaat. Zou het hunkeren naar intensiteit de aantrekkingskracht van het leed veroorzaken? Ik raad het niemand aan maar ik heb, dankzij tuig, wel eens met auto […]

« Vorige stukjes