‘Wát heeft u gedaan, mevrouw Post?!’ ‘The social-community geraadpleegd.’ ‘Die zijn asocial.’ ‘Ik moet toch ook altijd eerst op ‘Thuisarts.nl’ kijken?’ ‘Kleed u zich maar half uit – zo zie ik u toch ook op de socials bij uw posts, mevrouw Post. Ik hoor het al: algoritmestoring.’ ‘Is dat gevaarlijk?’ […]

Een uur verkleumd wachten om in een paar minuten Sinterklaas en zwarte pieten langs te zien komen. Dat was het dan. ‘Op tv zie je het beter,’ zeiden mijn ouders. Dus de volgende jaren in zwart-wit naar de intocht kijken. Behaaglijk bij de kolenkachel, kijken naar een leugen die om […]

Eens per maand ben ik te vinden op de begraafplaats. Ik schenk koffie en thee. De ruimte wordt doordeweeks gebruikt door de dragers. Op zondag kunnen bezoekers zich opwarmen bij ons. Ik vind het fijn werk. Er is vaak voelbaar verdriet, ook na vele jaren. Maar er wordt ook gelachen, […]

Een definitief afscheid in Arcen. De kerk is verwarmd, dat is een meevaller. De pastoor is een (jonge)man van kleur. Ik vermoed dat hij uit India of Sri Lanka afkomstig is. Hij heeft duidelijk moeite met de J en de L waardoor hij het vaak over “ezus” en “geoof” heeft. […]

Na honderd misdaadseries op Netflix te hebben gekeken, besloot Jesse al die avonturen ook zelf te beleven. In een winkel in Rotterdam kocht hij een tas vol steekwapens. Vuurwapens en munitie wist hij via een louche oom uit Spijkenisse te bemachtigen, waaronder een prachtige Magnum. Nee, niet het gelijknamige ijsje. […]

Ik lig op de bank bij de fysiotherapeut, mijn gezicht in de uitgespaarde opening. Hij gaat me martelen, ik weet het. Maar ik heb zelf toegestemd. ‘Dry needling’ heet deze behandeling. Naaldjes worden geplaatst in de zogenaamde triggerpoints, spierknopen dus. Precies daar waar de meest pijnlijke plekken zitten. Ik reageer […]

‘Goedemorgen meneer Wilders.’ ‘Goedemorgen mevrouw. Is het gelukt?’ ‘Even kijken: 70 chocobollen voor de vertrekkende Kamerleden, twee zakken strooigoed voor de splinterpartijen…’ ‘Dat klopt niet. Ik had moorkoppen besteld en zwartepietenstrooigoed.’ ‘Dat is hetzelfde.’ ‘Waarom zegt u het dan anders?’ ‘Eh… nou ja, u weet hoe gevoelig dat ligt, meneer […]

‘”De koeien hebben staarten.” Couperen van staarten en oren is verboden. Daarom zie je nu gelukkig boxers met lange staarten.’ ‘Kickboksers? Vooral tatoeages en soms een afgebeten oor.’ ‘Nee. Boxers, honden natuurlijk.’ ‘O.’ ‘En waarom koeien en geen stieren?’ ‘Ach, het is maar een onschuldig liedje.’ ‘Onschuldig? “De meisjes hebben […]

Zes uur. De heer Vreeswijk drukt op de snoozeknop, staat op, loopt naar de keuken, zet het koffiezetapparaat aan en snoozet nog negen minuten door, dan is de koffie doorgelopen. Scheren, douchen, broodsmeren. Vier boterhammen in het trommeltje. Kopje koffie, pak aan en stropdas om. Goed begin: de trein heeft […]

Lang voordat de term “vintage” populair werd was die in ons grote gezin allang ingeburgerd. Met zes oudere broers had ik aan kleding totaal geen gebrek. Aan speelgoed trouwens ook niet. Aan fietsen en brommers ook niet. Kortom ik kwam helemaal niets te kort. Ik leerde al vroeg om banden […]

Lange tijd dacht hij dat zijn plek op kantoor transparant en kenbaar was. Ook zijn collega’s zag hij in deze ene en monotone realiteit hun dagen slijten. Zwoegend achter stapels dossiers die tot aan de hemel leken te reiken, begon hij zich gaandeweg af te vragen of de alledaagse en […]

Ik bekeek onlangs een documentaire over hoe oudere mensen hun rol in de samenleving zien. Ik moest denken aan mijn stoere schoonmoeder, die binnenkort 95 jaar wordt, en aan mijn collega van bijna tachtig jaar, die bruist van de energie. Ik was benieuwd naar de verhalen in de documentaire. Het […]

3,6 miljoen mensen hebben op een vrouw gestemd (hoeveel mannen daartussen zitten…?). Ik weet het, er is nog een lange emancipatoire weg te gaan. Maar je moet ergens beginnen, zo leg ik haar geen strobreed in de weg als ze zegt: ‘Nee, bemoei je er niet mee, ik zet de […]

De dienstdoende officier opende met een ruk de deur van de controlekamer. Een soldaat sprong in geef acht en salueerde zijn meerdere. “Ter plaatse rust.” De brave man ging terug zitten. “Luister goed, soldaat. Over een half uur zal je iets zien verschijnen op je radar. Ik geef je bevel […]

Onze onvolprezen naamloze held toont vrijwel altijd slechts zijn voorzijde, berekenend als hij is. De enkele geluksvogel die ooit ook zijn achterzijde heeft kunnen aanschouwen, kent het bedrog van zijn bordkartonnen werkelijkheid. Zijn woorden hebben de waarde van een verraden erfenis, van een onrechtmatig verworven, verdorven glorie. Immer tevreden achteromkijkend […]