Biografie van Gijs Smit
Statistieken van Gijs Smit
Leeslijst van Gijs Smit
Tegenwoordig lopen we gebukt door de woonkamer; het plafond is onder onophoudelijke druk van steeds meer criminaliteit een flink stuk naar beneden gezakt. Ik vraag me af waar ik de afstandsbediening gelaten heb, maar voordat ik kan gaan zoeken, moet ik eerst plaatsmaken voor weer een horde vreemdelingen, die roeptoeterend […]
Van mijn vader moest ik peren kopen. ‘Peren van zes jaar oud,’ zei hij, ‘die zijn het lekkerst.’ ‘Hoe weet ik of ze zes jaar oud zijn?’ vroeg ik. Hij gaf me een aanwasboor en legde me uit hoe ik de jaarringen moest tellen. Bij de groenteboer draaide ik de […]
Ik werd wakker toen de trein mijn straat inreed. Hij stopte voor mijn huis. Vanuit mijn slaapkamer zag ik dat mannen uit de trein kwamen, mijn huis binnenliepen, en alles meenamen. ‘Hé,’ riep ik, ‘dat kan toch niet?’ Maar niemand gaf enige aandacht aan me. De mannen namen alles mee. […]
Ik vroeg me af of ik de enige was? Waren er soms meer mensen getroffen? Ik begon in mijn directe omgeving te informeren. Sommigen waren zich nog van geen kwaad bewust. ‘Sodemieters, nu je het zegt.’ Anderen hadden het allang gemerkt, maar waren niet minder verbaasd. ‘Bij jou ook. Ik […]
‘Neem nou bijvoorbeeld Timoer Lenk.’ ‘Timoer Lenk?’ ‘Ja, Timoer Lenk. Dat was een Mongool, een opvolger van Dzjenghis Khan, heerste over Iran-Irak. Die heb zijn hele leven oorlog gevoerd. Zeventien miljoen dooien heb-ie op zijn geweten. En wat denk je dat er over hem in de geschiedenisboekjes staat? Dat hij […]
De zon werd groen, de lucht lichtbeige, de straat dieprood. Niet alleen kreeg alles onwerkelijke kleuren, ook mijn evenwichtsgevoel werd aangetast. Ik zeeg ineen. Een man kwam naast me staan. ‘Niet bang zijn. Je went er aan.’ Ieder ander zou gedacht hebben dat ik kachel was, waarom hij niet? Ik […]
Verbijsterd keek ik naar de plek waar mijn huis vanochtend nog had gestaan. Weg. “Pardon meneer.†Een Zborghiaan sprak me aan, “u bevindt zich op verboden terrein.†“Verboden terrein?†antwoordde ik verontwaardigd, “besodemieter jezelf. Dit perceel is van mij. Al twintig jaar!†De Zborghiaan glimlachte. “Onzin,†zei hij, “deze planeet […]
Zouden ze er iets van gemerkt hebben? Al die mannen en vrouwen in nette kleren achter saaie schermen in dit zielloze kantoor. Zouden ze even op hun horloges gekeken hebben en hun wenkbrauwen gefronst? Ik had de tijd langzamer laten lopen. Fracties van seconden werden seconden werden minuten. En zo […]
Een biecht, absolutie, en daarna een goed gevoel. Zo zou het gaan. Ik herkende het oude vrouwtje dat aan tafel zat. Ze keek me wantrouwend aan. Ik had dit al honderd keer beleefd, wist precies wat ik zou zeggen, maar nu kwam er geen woord uit. Kwam dat doordat die […]
En als ik oud ben en bijna aan mijn einde ben, dan wil ik dat ze me heel klein maken, en dat ze een heel klein onderzeeërtje voor me maken, en dat ik daar dan in ga zitten, en dat ik dan word ingespoten in een ader van jou, en […]
5
|
Recente reacties