Schrijf mee!

Schrijvers

Gijs Smit



Biografie van Gijs Smit

Nog geen biografie ingevuld.

Statistieken van Gijs Smit

Gijs Smit schrijft op 120w sinds 10 februari 2016 en heeft sindsdien 9720 woorden geschreven, verdeeld over 81 stukjes (gemiddeld 120 woorden per stukje). Voorts heeft Gijs Smit 79 reacties geplaatst.

Leeslijst van Gijs Smit

Dit zijn de stukjes op 120w die Gijs Smit op zijn/haar leeslijst heeft staan:
Er zijn nog geen stukjes toegevoegd aan deze leeslijst.

Fictie, Mensen

De slag

18 oktober 2016 | 120w | Gijs Smit | Link | 6 reacties | 3 |

Ik tref hem onder een boom. Hij slaapt. Eindelijk. Hij vertelt me over zijn angst, over zijn vrienden die hij zag sneuvelen, over zijn vlucht door de heuvels, twee dagen, twee nachten, dat hij zich aan het einde van de afgelopen middag eindelijk veilig voelde en een plek zocht om […]

Fictie

Het niets

17 oktober 2016 | 120w | Gijs Smit | Link | 4 reacties | 4 |

En daar stond ik dan. Voor me een grote leegte. Waar waren de weg, de huizen, de wolken? Er was helemaal niets. Toch liepen en fietsten er mensen de leegte in en doemden er mensen vanuit op. Ik sprak Ă©Ă©n van die mensen aan. “Pardon meneer, ik zoek een supermarkt.” […]

Fictie

Vakantie

19 september 2016 | 120w | Gijs Smit | Link | 10 reacties | 7 |

Ik was al veertien maanden onafgebroken aan het werk, en dat wreekte zich: ik sliep goed, was vrolijk, optimistisch, gevat. Nog even en ik zou een staat van onherstelbaar geluk bereiken. Wat moest ik doen? “Ga een weekje mee op mijn jacht,” zei Thomas. “Je begrijpt me niet,” zei ik, […]

Communicatie, Fictie

Jong blijven

17 september 2016 | 120w | Gijs Smit | Link | 5 reacties | 3 |

Verantwoordelijkheid is onverzadigbaar. En ook invoelendheid. En ernst. Ze willen me opvreten, mijn speelsheid, mijn fantasie. Zoals ze van iedereen de speelsheid en fantasie opvreten totdat er niets anders overblijft dan saaie voorspelbare volwassenheid. Maar ik ben taai, ik laat me niet verslinden. Ik maak grappen als mensen een gesprek […]

Fictie

Raamvertelling

9 september 2016 | 120w | Gijs Smit | Link | 8 reacties | 3 |

Ik was op zolder aan het neuzen in oude schriftjes en kwam een verhaal tegen dat ik vroeger geschreven had. Toen ik het herlas, bleek het een raam te zijn. Ik deed het raam open en stapte erdoorheen in een wereld met een oranje lucht en een blauwe zon. Ik […]

Fictie, Mensen

Dans

21 augustus 2016 | 120w | Gijs Smit | Link | 4 reacties | 3 |

Vroeger danste ik op de tijd. Nu doe ik dat niet meer. De anderen zeiden tegen me: “dans, anders zak je weg.” Maar ik zei: “ik ben moe, ik dans niet meer.” De anderen keken bedroefd, zagen hoe mijn voeten, mijn benen, verdwenen in de tijd. “Het geeft niet,” zei […]

Eten & drinken, Fictie

Kaas

20 augustus 2016 | 120w | Gijs Smit | Link | 5 reacties | 2 |

“We willen kaas,” zeiden we tegen de man van de winkel. De man schrok hevig. “Dan moeten jullie op de zuivelafdeling zijn,” stamelde hij. We gingen naar de zuivelafdeling, maar daar was geen kaas. Gevlucht, constateerden we. We verspreidden ons over de winkel op zoek naar de kaas. We liepen […]

Fictie, Liefde

De vlieg

17 augustus 2016 | 120w | Gijs Smit | Link | 6 reacties | 4 |

Het begon met de vlieg. Hij vloog niet zomaar wat rond, hij maakte figuren in zijn vlucht. Doelbewust. Boodschappen waren het. Opeens wist ik dat. Ik keek uit het zolderraam naar buiten. Schijnbaar met willekeurige tussenposen liepen er mensen voorbij. Maar het was geen willekeur. De voorbijgangers waren instrumenten, bespeeld […]

Fictie

Symmetrie

2 augustus 2016 | 120w | Gijs Smit | Link | 6 reacties | 6 |

De wereld is symmetrisch, drievoudig, zoals iedereen weet. Toen ik jong was, wilde ik weten hoe dat zat. Ik ging naar het middelpunt van de wereld. Daar stond een grote rots, met drie gelijke wanden. Ik liep om de rots heen, zag driemaal dezelfde zaken en kwam driemaal dezelfde mensen […]

Fictie

Bijna droog

1 augustus 2016 | 120w | Gijs Smit | Link | 1 reactie | 1 |

“Maar… kunnen jullie me niet zeggen wat voor weer het is? En hoe het landschap eruit ziet? Ik voel geen weer, ik zie geen landschap.” “Nee,” antwoordden ze, “alleen de leider kan dat zeggen.” Dan vraag ik het aan de leider, dacht ik, en ik liet me in een bus […]

« Vorige stukjes
» Volgende stukjes