De zon werd groen, de lucht lichtbeige, de straat dieprood. Niet alleen kreeg alles onwerkelijke kleuren, ook mijn evenwichtsgevoel werd aangetast. Ik zeeg ineen.
Een man kwam naast me staan. ‘Niet bang zijn. Je went er aan.’
Ieder ander zou gedacht hebben dat ik kachel was, waarom hij niet? Ik keek naar hem op, zijn gezicht had oneindig veel kleuren. Daartussen een kleur die ik nog nooit gezien had. De kleur vertelde me dat ik hem kon vertrouwen.
‘Ik zie goedheid in u,’ zei ik.
‘Elke intentie heeft zijn kleur,’ zei de man. ‘Goedheid. Maar ook bedrog, hebzucht, moordlust. Er is alleen niemand die dat kan zien.’ Hij hielp me overeind. ‘Bijna niemand.’
Op dat moment begon mijn nieuwe leven.
Mooi Gijs. Mooi weergegeven hoe weinig mensen maar de ware kleuren zien van een ander.
Mooi Gijs, ik wens je een kleurrijk 2017!
Hartjesmooi
Een kleurrijk juweeltje, Gijs!
Zou zo in een bundel kunnen.
Prachtig!
Allen, dank jullie wel!
Mooi! Ik lees de start van een fantasy verhaal, Philip Pullman of zo. Hartje!
Prachtig stukje, kleurrijke luxatie.