Biografie van AliceHuiberts
Statistieken van AliceHuiberts
Leeslijst van AliceHuiberts
De Olympische Gedachte is aan het gezin Van Dalen niet besteed. ‘Alles geven, te allen tijde.’ ‘Niet verzaken.’ De oneliners vliegen als irritante fruitvliegjes over de ontbijttafel. Muesli, diep donkerbruin volkorenbrood, yoghurt en eieren staan op het geruite tafelkleed. Vader heeft vroeger de top wel wíllen, maar niet kunnen bereiken. […]
In een euforische bui hadden we ons aangemeld als deelnemers van de obstakelrace. Dertien kilometer hardlopen over een, wat betreft hoogte en ondergrond, zeer afwisselend en uitdagend parcours. De te trotseren hindernissen zouden in een marinierstraining niet hebben misstaan. Samenwerken was het credo en we hielpen elkaar gezusterlijk over strobalen, […]
“Klikken mag niet!” zeiden ze. Dat was een hele tijd geleden. Toen we nog hinkelden, touwtje sprongen en knikkerden. Hoe anders is het tegenwoordig. Er wordt er lustig op los geklikt. En overal! Op kantoor, op school, in bed en in de bus. In de wachtkamer, aan de balie en […]
Een zone bij de supermarkt waar je niet graag gezien wordt. ‘Wat zullen ze wel van me denken? Sta ik hier weer!’ Ik ga er in het gemak aan voorbij dat het grotere deel van mijn stort bestaat uit appelmoes-, pindakaas- en jampotten. De paar groene flessen van gefermenteerde druiven […]
Het zonlicht weerkaatste op het kabbelende water, duizenden diamanten leken dobberend te genieten van de stralende lentemorgen. De haven ontwaakte. Vijftig kilometer verderop in het land klonk op datzelfde moment een deurbel. Haar man opende de voordeur en liet de ambulancebroeders binnen. Vanuit het bed in de woonkamer begroette de […]
De bermen van het dorp zijn recentelijk opgesierd met felgroene afvalbakken op palen: Bevoorraad met plastic zakjes (geeneens tien cent!) en aan de voorzijde voorzien van een opening om de gevulde plastic zakjes in te deponeren. Opgesierd met een opdruk van een vrolijke viervoeter en daarbij de tekst: ‘Daar trappen […]
Af en toe haalde mijn moeder de knikkerzak tevoorschijn. Het vaalgroene velours was aan de bovenkant dichtgetrokken met een rode veter die ooit in mijn witte Quickkies had gezeten. Super kicksen trouwens. “Ben ik alweer de klos? René hoeft nooit eens!” “Niet waar! Vorige week heb ík alle konijnenkeutels uit […]
“Schiet op Ans, de taxi staat voor!” Ans griste in het voorbijrazen de laatste versierselen van het haltafeltje en trok met een elegante zwaai de voordeur in het slot. Haar lege hand legde zij bovenop haar royale hoed, stapte in en legde het biedermeierboeketje liefdevol op haar schoot. Daar ging […]
3
|
Recente reacties