‘Ik heb je pakken bij de stomerij opgehaald. Scheelt jou weer, je hebt het al zo druk.’ ‘Fijn moeder, dank je wel.’ ‘Welke stropdassen zal ik voor je inpakken?’ ‘Doe maar donkerblauw.’ ‘Niet die oranje met het leeuwtje?’ ‘Nee, dat is niet zo toepasselijk, moeder. Die is meer voor vaderlandse […]

Het Nederlands elftal, het Marokkaans elftal… Het kan de heer Vreeswijk niet schelen wie er meedoet. Het is toch niet zuiver; waarom leest hij nooit het Nederlandse of Marokkaanse elftal? Wat is er mis met die e? Je zegt toch ook niet het Nederlands leger? Maar in zijn paspoort staat […]

Ik vul giro 555 in en wacht op de TAN-code als Humberto Tan aan het praten is – er komt zeker weer een tv-actie. O, Humberto vraagt niet om geld, maar om aandacht voor het Marokkaans voetbalelftal. Vandaar dat groen-rode shirtje; net zo lelijk als dat oranje ding van ons. […]

‘Kijk voor je,’ bitcht een vrouw naast me in de lift die in zichzelf staat te praten. ‘Er zijn er voor minder naar het gesticht gestuurd,’ zeg ik. ‘Ik oefen m’n elevatorpitch, lul. Ik heb een sollicitatiegesprek.’ ‘Heb je dat thuis dan niet gedaan?’ vraag ik. ‘Doe niet zo dom. […]

Moeder dreigde wel eens met de mattenklopper. Wat hij dan had gedaan kan de heer Vreeswijk zich niet meer herinneren. ‘Onze Lieve Heer heeft kinderen niet alleen billetjes gegeven om op te zitten.’ ‘Als je niet luistert dan wordt je hoofd kaalgeschoren, krijg je een lakhoedje op en ga je […]

‘Voor wie komt u?’ ‘Voor mijn oom.’ ‘Uw naam?’ ‘Theo. Ik kom uit Nederland. Wat is er gebeurd, waarom zit mijn oom in een gesticht?’ ‘Hij heeft zichzelf verminkt. Hij zegt dat ie niet begrepen wordt. Dat hij de mensen wil laten zien hoe mooi de wereld wel niet is.’ […]

‘Heb ik wat van je aan?’ vraagt een vrouw die voor de tweede keer aan het wisselen is. ‘Zit ie naar je te loeren?’ vraagt de man. Een minuscuul wratje aan zijn neus wiebelt heen en weer als de klepel van een opgevoerde klok. Ondanks het terrassenweer is het niet […]

De tram snerpt door gewenning geruisloos geworden de bocht door. Voor het Anne Frankhuis staat de gebruikelijke rij. Aan de voet van die oude Wester staat een man in gedachten. Hij gaat toch op het terras zitten; misschien wordt hij bediend. Yuppen wordt gevraagd niet zo luidruchtig te doen. Studentes […]

Zomer- of wintertijd, het maakte niet uit, maandag werd toch dinsdag. Jarenlang heeft hij de tijd stil laten staan op de stand van de wijzers die wat hem betreft nooit meer hoefde te veranderen. Gewoon de gewichten niet meer optrekken en het was klaar. Over en uit. Maar je tijd […]

Vaak is het stil. Dan zitten ze naast elkaar op de bank met iets in hun handen waarnaar ze kijken, maar ze zeggen niets. Ik lig dan maar te slapen en word wakker als ze soms tegen die dingen praten, of tegen elkaar schreeuwen. Praten doen ze niet tegen mij, […]