Biografie van Mas Papo
Statistieken van Mas Papo
Leeslijst van Mas Papo
De man, die altijd met wat kranten op de hoek van de straat stond, sprak mij zachtjes aan. Ik zei dat ik hem niet verstond. Hij glimlachte en vroeg, nu wat luider, om een kopje koffie. Hij had een vriendelijke uitstraling, dus nam ik hem mee naar mijn vaste koffiebar. […]
Hij woonde in de Dijksteeg. Een sjofel straatje met handelaren in oud papier, lompen en metalen. Eens per half jaar kwam hij bij ons langs en leegde hij de ton op zijn kar. De ton die mijn vader in de schuur had opgehangen en waar mijn moeder de niet meer […]
Het vaste team en ik moesten in Punxsutawney een reportage maken over een al dan niet naar zijn schaduw kijkende bosmarmot. Het is een jaarlijkse traditie en ik had er helemaal geen zin in. Een stelletje sukkels daar. De bewoners, de organisatie van dat gedoe en dan die rare marmot. […]
We waren jongens nog, maar stoere jongens, althans dat vonden wij. We hadden lange haren en speelden in een band. We schreven onze eigen nummers en bedachten onze eigen ingenieuze gitaarriffs. Als anderen ons niet vergeleken maar uniek vonden, waren we trots en voelden ons begrepen. Optredens trokken vaste fans, […]
“Je moet dan ook niet twijfelen,” zei de trainer “doorlopen en meteen afgeven die bal of schieten vanuit het midden. Maar je moet niet twijfelen. Je gaat te veel naar links of rechts en je loopt dan tegen een muur van verdedigers. Je wilt wel, maar je kunt dan niet. […]
Wij woonden in een rijtjeshuis met achter in de tuin een brede schuur, zodat je altijd een sleutel nodig had om in de schuur te komen en via de tuin door de achterdeur naar binnen te gaan. Zo niet bij mijn schoonouders. De eerste keer belde ik, keurig opgevoed, bij […]
“Schreeuw niet zo, ik ben niet doof,” riep de vrouw tegen haar man, terwijl hij het boodschappenwagentje een eindje verder duwde richting boter, kaas en eieren. “Maar altijd als ik iets zeg, zeg je dat je het niet verstaat en moet ik het nog een keer zeggen,” brulde de man […]
Op school zochten we altijd naar taalbijzonderheden. Zo vonden we tegenstrijdige woorden, zoals volledig of rare dingen zoals ondersteboven en niet bovensteonder of woorden met de meeste klinkers achter elkaar zoals papegaaieëieren. Mag helaas niet meer, vanwege de tussen-n. Zo zochten we ook naar woorden met de meeste medeklinkers achter […]
In wezen ben ik een verlegen mens, daarom schrijf ik. Ook als jongen was ik verlegen. Speciaal in onbekende situaties of op plaatsen waar veel mensen samenkwamen. Mijn vader regelde dan mijn dingen en ik had daar vrede mee. Tot wij eens bij een patatkraam stonden en mijn vader zei: […]
In de eerste klas van de middelbare school vertelde onze leraar Engels de volgende mop: ‘Over de rivier was een brug gebouwd. Op de leuning van de brug hing een bordje met de tekst: “Maximum belasting één persoon”. De dikke man met de zware rugzak keek even rond en zag […]
14
|
Recente reacties