We waren jongens nog, maar stoere jongens, althans dat vonden wij. We hadden lange haren en speelden in een band. We schreven onze eigen nummers en bedachten onze eigen ingenieuze gitaarriffs. Als anderen ons niet vergeleken maar uniek vonden, waren we trots en voelden ons begrepen. Optredens trokken vaste fans, die zo enthousiast waren dat ze een fanclub wilden oprichten. We konden genieten van alles wat met de scene te maken had, maar wij maakten muziek, wij waren muziek. Men kon alles van ons zeggen; we gingen onze eigen gang. Er was echter één ding dat wij niet konden hebben, één ding waar je ons flink mee kon beledigen. En dat was ons uitnodigen om te spelen bij een kampvuur.
Maakt mij nieuwsgierig waarom.
@levja dat vonden we niet stoer omdat er dan vaak top40 liedjes gespeeld moesten worden. Dat was niet onze muziek. Overigens hebben we wel regelmatig op verjaardagen gespeeld, acoustisch, maar wel onze eigen nummers.
@Mas; ‘Als anderen ons niet vergeleken maar uniek vonden, waren we trots en voelden ons begrepen.’ vind ik een beetje dubbelop. Verder leuk verteld, ik kan het me helemaal voorstellen.
@Desiree dank je. Klopt, maar het was een fijn gevoel: “Jullie lijken niet op bestaande bands, maar zijn vrij uniek, jongens.” Dat is toch een compliment, nietwaar?
Uit het stukje was mij wel gelijk duidelijk waarom. Kan me goed voorstellen dat een echt artiest neerkijkt op kampvuur-meezingers Leuk stukje!
@Inge klopt
Vat ‘m @Mas.
@Mas Mooi stuk, mooi geschreven.
– Als anderen ons niet vergeleken maar uniek vonden, waren we trots en voelden ons begrepen.
Dat vind ik een wat kromme zin. Iets wordt ‘vergeleken met’. En ‘we’ voelden ons begrepen.
Of het echt fout is, zoals het er staat, kan ik zo niet zeggen, maar ik vind het niet mooi.
En toch … een goede groep, met lekker muziek bij je kampvuur … wat gaat daar boven?
@Ineke Dank je. Ik denk dat je de zin wat poëtisch moet lezen. Je wordt niet vergeleken. Daar hoort wellicht “met” bij, maar kan in die zin ook zonder. Anders wordt het “vergeleken met anderen” of zoiets. Het tweede deel loopt lekkerder dan met een tweede “we” er bij. Ook hier mag die tweede “we” wel weg dacht ik omdat die eerste ook voor het tweede deel geldt.
Vind je deze zin beter: “Men vond ons uniek en daar waren we trots op en voelden we ons begrepen.” Hmm.
We waren jong en wilden ons niet conformeren aan het traditionele, daarom wilden we niet bij een kampvuur, zo “burgerlijk”. Zo zouden we ook nooit meedoen met een bingoavond. Net zoiets.
@Mas
– “Men vond ons uniek en daar waren we trots op en voelden we ons begrepen.”
In grammaticaal opzicht is die zin niet correct. Het is geen goede samentrekking. In het eerste deel van de zin staat het onderwerp vooraan, in het tweede deel komt het onderwerp na de persoonsvorm.
Deze fout staat ook wel bekend als een Tante Betje.
– Als anderen ons niet vergeleken maar uniek vonden, waren we trots en voelden ons begrepen.
Misschien zo?
Wanneer we niet werden vergeleken met een andere band, voelden we ons trots en begrepen.
Geinig Mas. Herkenbaar
@Mas Gefeliciteerd met je weekwinnaarschap!!
@Mas, gefeliciteerd. Goed gedaan!
@Ineke @Desiree dank je wel. Nu op naar de sneeuwstorm of anderszins. (Best wel lastig, de inzendingen totnutoe zijn fijn.
Als muzikant begrijp ik dat. Als je de plankenkoorts voorbij bent, wil je dat het publiek echt naar je luistert en niet erdoorheen kletst.
@Lousjekoesje Klopt helemaal. We zagen Top40 en meezingliedjes ook helemaal niet zitten. (Beetje eigenwijs, maar ja dat mag op die leeftijd..)
Gefeliciteerd @Mas, met weekwinnaarschap.
@Gerda dank je.