Biografie van Gijs Smit
Statistieken van Gijs Smit
Leeslijst van Gijs Smit
Iedereen zei altijd: ‘doe maar gewoon, ga op tijd bloeien,’ maar die jongen! ‘Maak het nou,’ zei ik, ‘jullie soort vindt ons onkruid. Wegspuiten doen jullie!’ Maar de jongen bleef aanhouden. Het maakte me onzeker. Ik ging overal aan twijfelen. Eénjarig? Bloeitijd juni tot oktober? Maximaal één meter? Elke dag […]
De gaarder kwam. Snel doken we in holen, onder planten, achter stenen. De dreunende stappen, de vreselijke stank. Vlak bij ons bleef hij staan, draaide zijn hoofd. Ik hoorde een tik. “Au”. Snel schoot de gaarder naar het geluid. Daar had hij Anna beet, een tevreden grijns, een mooie vangst. […]
Ik wou dat ik jullie schrijver was. Ik zou de momenten van onbegrip, van boosheid, van eenzaamheid, ogenblikkelijk herschrijven. En na elke keer dat jullie van elkaar verwijderd raakten, zou ik jullie weer naar elkaar toe schrijven. En ik zou geluk schrijven. Niet uitbundig, jullie zouden geen hoofdprijzen winnen of […]
Ik dwaalde door het eindeloze woud, toen ik een lieflijk geluid hoorde. Het bleken zingende vissen te zijn, hun gezang klonk als dat van een jongenskoor. Ik ging zitten en sloot mijn ogen. Het werd dag, het werd nacht; de vissen zongen. Het werd zomer, het werd winter; de vissen […]
Je denkt aan haar, hoe ze naar je kijkt, hoe ze naar je lacht. Een gedachtefront trekt door je hoofd, en waar dit front passeert laat het een gevoel van warme genegenheid achter. Tegelijkertijd denk je: ‘zo kijkt ze naar iedereen, zo lacht ze naar iedereen, ze vindt me niets […]
Ik stond weer eens op het punt om jarig te worden, en geliefden, vrienden, kinderen en vage kennissen vroegen wat ik wilde hebben. “Geld,” zei ik, “daar heb ik nooit genoeg van.” En ze gaven geld. Blij ging ik naar de boekwinkel en kocht een boek. Het was een biografie […]
Even verderop staat zijn auto. Hij is thuis. “Jij bent mijn slager,” zei hij wel eens. Wat haatte ik die woordgrapjes. Vragen om een glimlach, maar tegelijkertijd de druk opvoeren: je moest alles worden wat hij niet was. Erger nog: hij verborg zich erachter. Elke poging om tot hem door […]
De kooltjes en de artisjokken in mijn moestuin waren volgroeid en het water begon me al in de mond te lopen, dus belde ik snel de vegetarische slager. Nog geen tien minuten later kwam hij met zijn slagerswagen voorgereden. “We slachten tegenwoordig bij de mensen thuis,” zei hij. “Groenten die […]
“Niet teveel krabben.” De dokter had me zo gewaarschuwd: “je hebt een heel dunne schedel; daar moet je voorzichtig mee doen.” Maar ja, het jeukte zo. Ik kon niet van mijn hoofdhuid afblijven. Uren had ik lopen krabben, toen ik dat bobbeltje voelde. Boven op mijn hoofd. “Een puistje,” dacht […]
Ik dacht dat ik een mus was. “Je bent geen mus,” zei mijn vrouw. “Mens,” zei ik kwaad, “kun je dat niet iets tactvoller zeggen. Ik heb ook gevoel.” “Sorry,” zei ze. Ik dacht dat ik een duif was. “Wil je even brood halen?” vroeg mijn vrouw. “Ja hoor,” zei […]
3
|
Recente reacties