Biografie van Gijs Smit
Statistieken van Gijs Smit
Leeslijst van Gijs Smit
Trots keek ik naar beneden. Ik was de enige die de rots had beklommen. Beneden zag ik de massa’s staan, die bewonderend naar me keken. Ik was ook verbaasd: er waren zoveel anderen waarvan ik vermoedde dat ze het ook konden, waarom beklommen zij de rots niet? In de diepte […]
Ik vind het zelf een wat oneerbiedige gedachte, maar toch betrap ik me erop als ik een man met een hond tegenkom: ‘doen we niet eigenlijk hetzelfde? Alleen laat jij je hond uit, en ik mijn zoon.’ Als een jonge hond rent mijn zoon vooruit over de paadjes in het […]
Donderdagavond, half acht, kippenrestaurant. Ober: “Wat mag het zijn, dames? Een maïspannenkoek? Een salade met granen en geroosterde zonnebloempit? Misschien een regenwormfilet?” “Jongeman,” sprak de grootste kip, “we gaan niet naar een restaurant voor maïs of zonnebloempitten. We willen varken! Vier grote stukken varken, graag.” “Varken?” zei de ober verrast. […]
Laatst liep ik op een donderdag door het dorp en zag dat de boekwinkel een speciale aanbieding had: een zelfschrijvend boek! Ik pakte het boek, bladerde erin, en trof allemaal lege bladzijden. “Dit is bedrog,” zei ik tegen de verkoper. “Nee hoor,” zei de verkoper, “begin maar met lezen!” Ik […]
Het was een unieke gedachte die ik had. Zo’n gedachte die je leven waarde geeft. Nu was ik net een boek aan het lezen van een Perzische schrijver en tot mijn stomme verbazing bleek mijn gedachte letterlijk op pagina 48 te staan. Dit kan niet, dacht ik, die gedachte is […]
Ik was degene die altijd achter je stond, die in je bleef geloven, die je aanmoedigde om een week naar die …, naar die charlatan te gaan. Spiritueel heler noemde hij zich. Hij vertelde je niets anders dan wat ik je ooit gezegd hebt, maar zijn woorden geloofde je. Hij […]
Er zit een kwaadaardig mannetje in mijn hoofd. Hij knipt verhalen in stukken en lijmt compleet willekeurige fragmenten dan zo aan elkaar dat mijn reparatieploeg er niets mee kan. En nog bleef het regenen, waterdruppels zo groot als tennisballen. “Wat moeten we?” jammerde ik. “Het bed!” zei Jörg. Dat was […]
“En nu je frans,” zei de boekanier, “of ik zal je kielhalen tot de blubber uit je oren komt!” Mijn zoon ging terstond aan het werk. Het was natuurlijk geen echte boekanier, ik leende alleen zijn stem. Zoiets deed ik vaker, mijn echte stem had geen gezag. Kuifjes stem gaf […]
Iedereen had me altijd gewaarschuwd. Bij de kruising met de Einderweg: niet opzij kijken, gewoon doorlopen. Op een dag liep ik de Einderweg in. De wereld was veranderd en ik was Imre Prosper. Imre Prosper was buitengewoon succesvol, alles lukte, had een mooie vrouw en twee lieve kinderen. Aanvankelijk liet […]
“Jullie mogen me niet! Jullie nemen me niet serieus!” “Ssst,” zeg ik terwijl mijn wangen kleuren, en ik bied mijn excuses aan: “Dat was ik niet. Dat was mijn ongenoegen. Ik probeer hem stil te houden, maar dat lukt me niet altijd.” Mijn gesprekspartners kijken me verstoord aan. “Verman je,” […]
6
|
Recente reacties