Biografie van Inge Hulsker
Statistieken van Inge Hulsker
Leeslijst van Inge Hulsker
Bart slingert het breekijzer een paar keer van achter naar voren en laat dan los. ‘Zes meter vierentwintig. Niet slecht, jongen,’ zegt de docent die zich hiervoor heeft laten strikken. ‘Ik had zes meter achtentwintig,’ meldt Vincent. ‘Nou en?’ gromt Bart. ‘Ik had vier kilo meer bij het buitslepen.’ ‘Jullie […]
Het is hier donkerder dan donker. Ik kan letterlijk mijn hand niet zien, als ik hem vlak voor m’n ogen hou. Net zo alomvattend is de stilte. Door het complete gebrek aan omgevingsgeluid hoor ik bijna mijn eigen hart kloppen. Door mijn hoofd opzij te draaien probeer ik iets op […]
“Wat heeft dit te betekenen? Ik vroeg je om die dossiers te organiseren! Is dat te moeilijk voor mevrouwtje? Met organiseren bedoel ik niet alle papieren over het hele kantoor verspreiden. Is dit wat je doet zodra ik de deur uitstap? Je dacht, die zie ik toch de rest van […]
Hij vindt me een avontuurlijk type. Ik ben na al die jaren zelf ook gaan geloven dat het waar is, maar is het echt zo bijzonder om op een doordeweekse avond tot 12 uur op te blijven? Of om op vakantie te gaan zonder slaapplaatsen gereserveerd te hebben, maar met […]
Mijn vader had een ouderwetse doka. Ik keek graag mee als hij daar zijn foto’s ontwikkelde. Overal had hij zelf middeltjes voor gemengd, want dat spul dat je in de winkel kon kopen, vond hij te duur. Twee jaar geleden hebben we zijn kamer leeg moeten ruimen. Nog steeds mis […]
Erik knippert eens goed met zijn ogen. Hij zag de ridder in het schilderijtje aan zijn muur bewegen! ‘Dat kan niet,’ spreekt hij zichzelf toe. ‘Kom je mee op avontuur?’ vraagt de ridder met een uitnodigende armbeweging. Als Erik zijn stem heeft hervonden, vraag hij: ‘Hoe dan?’ ‘Simpel. Je duikt […]
Ze zaten er de hele zomer. De tantes van onze straat, op hun klapstoelen op de stoep. In onze Haagse wijk hadden we geen achtertuinen, maar iedereen zette bij mooi weer gewoon zijn voordeur open. Wij kinderen werden rustig naar buiten gestuurd. De tantes hielden ons wel in de gaten. […]
‘Hier gaat mamma voorlopig wonen.’ ‘Ze mogen haar niet opsluiten, pappa!’ ‘Maak je geen zorgen. Ze sluiten haar niet op, hoor. Het is geen gevangenis.’ ‘Oh. Wat is het dan?’ ‘Er wordt hier gewoon goed voor haar gezorgd.’ ‘Is het een ziekenhuis?’ ‘Het heet een psychiatrische inrichting. Het lijkt een […]
‘Kom, ik help je wel.’ Rekenen is niet Mees’ sterkste kant. Hij is al veel te groot voor tranen, maar als hij zijn rekenhuiswerk ziet, komt er altijd iets paniekerigs over mijn kleine voetballertje. Geduldig lees ik de som nog een keer voor en probeer ik hem zelf te laten […]
Er was eens een meisje, Michelle – maar als zij zich voor zou stellen zou ze zeggen: ‘ik heet Mies’ – die kon niet tegen haar verlies Als zij een spelletje deed werd zij meteen witheet als de ander betere kaarten kreeg denk maar niet dat ze rustig zweeg Ze […]
12
|
Recente reacties