Biografie van AliceHuiberts
Statistieken van AliceHuiberts
Leeslijst van AliceHuiberts
Het whiteboard was al voor driekwart volgeschreven met afwisselend rode en blauwe woorden. Van Klaveren begon een menselijke kaak te tekenen en voorzag daarbij elk gebitsonderdeel van de Latijnse naam. Zijn sonore stemgeluid werkte meditatief. Sandra kwam los van de lesstof en zweefde verder op haar eigen gedachten. Het gebit […]
Nummer 31. Hij heeft het gele kaartje uit de rode nummertjesapparaat van het Juridisch Loket getrokken en zoekt schichtig een plaatsje in de wachtruimte. Allemaal vreemde gezichten voor Dave. Vrienden, die tot de bom vorige week barstte dikke maatjes met hem waren, zouden hem hier op het oranje kuipstoeltje niet […]
Een door de redactie opgedragen themawoord vormt normaliter geen enkele belemmering Maar thans is daar de kentering De schrijver waant zich op het slappe koord De laptop pontificaal op het werkblad van de secretaire vingers zwevend boven het toetsenbord beramen honderden aanslagen, maar het strijdplan schiet tekort Handen grijpen het […]
De stress had haar lichaam in zijn greep. Alle spieren en pezen stonden op knappen. Om van haar hersenen maar niet te spreken. Een snelkookpan, dat was ze geworden. Als iemand, met een lief gebaar of aardig woord, de deksel maar een kléin stukje zou optillen, stond Lenneke niet in […]
Ze was er he-le-maal klaar mee. Dat gezeur en gezanik van haar collega’s hing haar vandaag al om half tien de neus uit. Dat was drie uur eerder dan gisteren. Alles zat Marijke, Thea en Anja namelijk tegen. En aan dat alles had de hele wereld schuld, behalve zij zelf. […]
Als slecht gekleed publiek leken de hoge flats neer te kijken op het treurig schouwspel dat plaatsvond op hun binnenplaats. De bewoners van dit stukje stad hadden nog minder dan niets. De gemeente had deze wijk jaren geleden aan de kansarmen toegewezen. Meer dan een stuk beton met een paar […]
Gefilterd door rode en oranje lappen stof scheen het zonlicht door de ramen van het kleine etablissement. Stof- en rookwolkjes werden zichtbaar in natuurlijk spotlicht. Er was geen lege stoel meer te vinden; hij nam genoegen met een sta-plaats aan de bar en bestelde een Turkse koffie. Drie barkrukken links […]
Hij doet me aan een konijntje denken. Zo ééntje die recht in de koplampen van een naderende auto staart en als verdoofd blijft zitten op meterslang asfalt, dat als een donkergrijs lint door een dichtbegroeid bos slingert. Zenuwachtig trekt hij kort zijn neus op. En nog eens. Terug in het […]
Als een ongeorganiseerd legioen trok de groep personal shoppers ten strijde. In het luxe warenhuis zou deze morgen om klokslag negen uur voor de à llerlaatste keer De Knetter-Gekke-Koop-Driedaagse beginnen. Tot nu toe waren dit ieder jaar, ook voor Madeleine, de tweeënzeventig meest lucratieve uren in het winkelseizoen. Het was ook […]
De Olympische Gedachte is aan het gezin Van Dalen niet besteed. ‘Alles geven, te allen tijde.’ ‘Niet verzaken.’ De oneliners vliegen als irritante fruitvliegjes over de ontbijttafel. Muesli, diep donkerbruin volkorenbrood, yoghurt en eieren staan op het geruite tafelkleed. Vader heeft vroeger de top wel wÃllen, maar niet kunnen bereiken. […]
8
|
Recente reacties