‘Is dit wel uw hond?’ De aangesproken man draait zich langzaam om, kijkt de boa aan en draait zich weer terug.
‘Hallo, ik vraag u wat, meneer.’
‘Weet u wel wie ik ben?’
‘Al was u de koning… De avondklok is ingegaan. Is dit wel uw hond? Want die truc ken ik zo langzamerhand.’
‘Toen was ik nog niet geboren. Acht uur op 4 mei ter nagedachtenis aan ‘zij die vielen’, dat weet ik wel.’
‘Nogmaals, is dit uw hond?’
‘Ik versta u niet; dat vliegtuig boven ons, hè. Het komt vast uit Engeland, na negentien andere vluchten. Zorgt voor wat virusvariatie. Mijn familie ging destijds precies de andere kant op.
– het is een Duitse staander. Toch geen bezwaar, meneer?’
D(i)e buurt verloedert Han. Eerst diefstal, dan een overval en nu jachthonden! Ik vraag me hardop af wie de prooi straks zal zijn. Met het uitstekende reukorgaan van deze hond wellicht een idee om deze te trainen in het herkennen van de uit het Westen komende reizigers die een mutatie met zich meedragen. Het is maar een idee natuurlijk. Grt
Luc. Het verhaal gaat dat honden dit virus kunnen ruiken.