Laatste nagedachtenis van mijn vader. Ik kijk met tranen in de ogen naar mijn vader, hij pakt zijn tas in. Kan geen woorden vinden om iets te zeggen. Hij kijkt mij aan, lacht en dan een diepe zucht, een volgende tas wordt ingepakt. Dan het moment, een knuffel, kus en dan gaat de voordeur dicht zonder woorden. Zie mijn vader alleen in de weekenden nu al 1 jaar, maar merkt dat hij meer en meer afbelt. Op een zaterdagochtend wacht ik, maar geen grijze Ford van mijn vader, minuten gaan voorbij. Weer binnen kijk ik naar mijn moeder, die zegt niets en lacht zelfs. Op mijn slaapkamer kijkt ik naar een foto van mijn vader, zal hem nooit meer zien.
« Duitse staander (1)
Deurmat »
« Duitse staander (1) Deurmat »
Familie, Maatschappij, Mensen
Gescheiden
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van lisaoomen of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
Reageren
« Duitse staander (1) Deurmat »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Exercitie)
Recent
- De Trichende Triageur
- Jeroen van Merwijk – kut of klote
- Vrijdag
- Cijfers en schrijvers – 5/6
- Ik kan niet kiezen
- De kat of de hond
- Cijfers en schrijvers – 4/6
- Het servicelevel agreement en de garantiestelling
- De wedstrijd
- Hagedissen
Recente reacties