Alles is anders. De afstand wordt steeds groter.
‘Wilt u misschien daar gaan zitten?’
Ik vraag ‘waarom?’
‘Anders hebben die jongelui zo weinig ruimte,’ zegt de kelner.
‘Maar dan zit ik in de schaduw,’ zeg ik.
‘Dat kan nu even niet anders. En het terras is toch al niet zo groot.’
Ik probeer na te genieten. Met de nodige afstand. Wat heb je aan pro-formafelicitaties van mensen die je verhaaltjes achteraf lezen; in ieder geval geen reactie hebben gegeven? Het voelt als gehackt worden. De streepjes in het overzicht zijn het bewijs. Groepsvorming en voorkeur, anders dan smaak. Gelukkig niet maatgevend, getuige de mooie reacties op andere sites. Gewonnen dankzij een onpersoonlijk algoritme is niet bevredigend. De enkeling: hartelijk dank.
« Hoe is het nu?
Hartjes »
« Hoe is het nu? Hartjes »
Column, Maatschappij, Mensen
Schaduw
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Han Maas of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
19 reacties
Reageren
« Hoe is het nu? Hartjes »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Nieuweling)
Recent
- De toren van Babel
- Spreekuur met Samira
- Lager Weserlust – Bremen 1943
- De teler
- Krijg de pest
- Dolgedraaid
- Proefvakantie met feta
- 18 uur vliegen – 2
- Bolle Bob
- Theo, Tijl en schimmelbestrijders
Ik ben het volledig met je eens, Han. Het verdriet mij ook enorm.
Sterker nog, in mijn ogen verkracht dit alles de grootheid van het woord.
Ik las vandaag een mooi gedicht: ‘Think sun and see shadow.’
Ik zie het liever andersom. Mensen die de woorden weten te gebruiken, brengen licht in de wereld. Niet verdeeldheid.
@Levja. Voor de goede orde: ik heb het niet alleen over mijn eigen stukjes. Maar ik wil niet voor een ander spreken. Het werd tijd om dit nu eindelijk eens te schrijven. De lol gaat er zo na vijf jaar af. Zelfs als je ‘gewonnen’ hebt.
Mooie zinnen die je schrijft.
@Han. Alles wat hier op 120w gepubliceerd wordt lees ik. Sommige zijn mooi, andere minder. Soms spreekt het onderwerp of de schrijfwijze mij aan, soms ook niet. Pak ik het winnende stuk van vorige week moet ik eerlijk bekennen dat ik geen idee heb waar het over gaat, anders dan andere stukken van je. Sommige daarvan lezen als moeilijk andere weer niet. Mocht het een plaatselijke beroemdheid betreffen dan is de faam van de beste man hier nog niet binnen gekomen. Ik vind het nog steeds leuk hier, ik leer nog steeds en al zit ik hier nog geen jaar ik heb wel een idee waar je over klaagt. Zolang ik er plezier aan beleef ga ik door,
de tekst was te lang…..en ja, ik ben ook een van die personen die niet altijd een reactie plaatst om welke duistere reden dan ook. grt
@Han, ik begrijp je onvrede met het onpersoonlijke algoritme systeem. Niet stimulerend en winnen lijkt op een tombola. Het aantal hartjes bepaalt de winst niet.
Ik lees niet altijd alle stukjes, maar wel altijd het winnende. Jouw stukje had ik al wel eerder gelezen, maar zoals ik al zei, ik kon het niet plaatsen.
Ik zou zeggen, geniet toch naar van je weekwinst, Gavin de zon zitten en ga er gewoon vanuit dat de felicitaties oprecht zijn.
@Nel. Dank voor je reactie. Het gaat mij allang niet meer om die belachelijke hartjes of het ondoorgrondelijke algoritme en de gekleurde brilletjes. Hoewel, dat laatste… er wordt met een gekleurde bril naar personen gekeken, niet naar de verhaaltjes. Er ontstaat een voor- en willekeur, niet voor een genre, stijl et cetera, maar voor personen.
Ik heb het niet over mijn laatste verhaaltje, wellicht voor sommigen onduidelijk, maar voor de vele genegeerde daarvoor. Heel goed bekritiseerd door nota bene professionals elders. En dat zonder ‘a little help from my Facebookfriends’. Dan ga je je afvragen wat je hier nog doet. En voor de goede orde: ik spreek voor mijzelf, maar het geldt ook zeker voor anderen.
De ‘hartjesdiscussie’ bestaat al langer en zal ook nog wel een poosje voortduren.
Wat me wel bezighoudt is waar de aanname ontstaat dat de sociale media zo’n grote rol zou spelen. De stukjes waarmee ik ooit weekwinnaar werd -en tja dat ging me ‘vroeger’ wat makkelijker af dan nu- bracht ik niet vaak op de verschillende sociale media onder de aandacht. Af en toe zet ik de link op twitter, als het 120twitteraccount mijn bijdrage ‘over het hoofd heeft gezien’. Ook wil ik weleens een link delen van een verhaal dat mij bevalt.
Bij de afgelopen weekwinnaars zie ik ook niet zoveel aanwijzingen dat het op ‘Facebookinzet’ gewonnen is.
Ik lees de laatste tijd vooral. Dat bevalt me genoeg.
Ik bespeur hier en in andere posts een toenemende onvrede met de ‘hartjes’ en dat vermaledijde algoritme. Het is duidelijk dat die twee hun langste tijd hebben gehad. Zo’n weekwedstrijd is helemaal oké, maar beoordeel dan op kwaliteit en beargumenteer dat. Komt daar discussie van: helemaal goed. Iedereen wordt er beter van.
Als we nu eens gewoon stoppen met die hartjes en eerlijke feedback geven in de reacties? En dan bedoel ik de hartjes onderling (die van buiten – van niet-leden – moeten sowieso geweerd worden).
Tot op dit moment speelt op dit forum een kleine coterie elkaar de bal toe. Gezellig, maar met goed schrijven en de waardering ervoor heeft het zelden iets te maken. Tijd voor een reset?
@Frans. @Hadeke. Ik ben het in grote lijnen eens met wat jullie schrijven. Ik verwijs graag naar de reactie die ik heb gegeven op de reactie van Nel, om herhaling te voorkomen. Tot slot: het moet wel leuk blijven, met een serieuze maar gezellige toon.
Han, ga je er beter van schrijven als het leuk en gezellig blijft?
Dat is wat ik bedoel met die ‘coterie’.
Best natuurlijk, maar schiet je er iets mee op als schrijver?
@Frans. Daarom vermeld ik er ook expliciet ‘serieus’ bij. Het een sluit het ander niet uit. Maar elkaar de tent uit jagen… dan haak ik gelijk af.
@Han. Natuurlijk is weekwinnaar worden maar een spelletje. Ik denk dat de meesten hier volwassen genoeg zijn om het zich niet persoonlijk aan te trekken als ze (bijna) nooit weekwinnaar worden. Wel wordt het door vrij veel schrijvers hier als irritant ervaren dat het mogelijk is het zogenaamde toeval of geluk een handje te helpen, al dan niet bewust.
Met alleen veel hartjes win je niet, al is dat een niet onbelangrijke factor. Weekwinnaars met 1 of 2 hartjes heb je vrijwel niet. Met weinig hartjes bij een stukje heb je vrijwel niets aan de factor algoritme.
Ewald heeft meen ik een keer goed uitgelegd dat het een combinatie van hartjes, aantal keren gelezen, sociale media en algoritme is.
… en aantal reacties. Sociale media onder voorbehoud. Lang niet iedereen maakt daar gebruik van.
@Cesar. Lees alsjeblieft mijn reactie aan Nel. Onder meer: ‘Er ontstaat een voor- en willekeur, niet voor een genre, stijl et cetera, maar voor personen.’
Ik heb nota bene gereageerd nádat ik gewonnen heb met slechts drie hartjes. Het gaat mij hier allang niet meer om. Dank voor je uitvoerige reactie.
@Han. Gelezen. Een voor- en willekeur voor personen, daar ontkom je nu eenmaal niet aan, of dat nu etnisch profileren is door de Belastingdienst, stemmen op Machiavellistische politici of kiezen voor originaliteit, middelmatigheid of tovenarij.
Ik zal deze discussie zelf (voorlopig) even afsluiten met een 120W-stukje, da’s een beproefd medicijn.
@Cesar. Je trekt het nu wel heel erg breed. Er zijn gradaties in voor- en willekeur. Maar genoeg hierover nu.
@Han. Begrijp je frustratie zoals iedereen die reeds gerageerd heeft voor me. Niettegenstaande er zeker en vast stukjes ontsnappen aan mijn aandacht, probeer ik er zoveel mogelijk te lezen.
Het belangrijkste voor iedereen is natuurlijk de commentaar op een stukje.
Verder ben ik nog niet zo lang op deze site aanwezig, misschien is het technisch mogelijk om, ik zeg maar iets, 3 hartjes uit te delen per week per ingelogde, en dus gekende persoon…met de mogelijkheid om je hartje terug te nemen.
@Han
Olie op het vuur?
@Tiny. Nee hoor, absoluut geen verplichting om hartjes uit te delen! Geen kliekvorming waarbij het meer om personen gaat dan om de verhaaltjes. Dat zeg ik steeds.