In de slotfase tegen de paal
Zeven meter en tweeëndertig centimeter breed
En dan toch die paal…
Coen Moulijn, Gerrit Mühren, Piet Keizer en nu weer Rob Rensenbrink
De linkspoten, ze sterven uit, ze worden schaars
In de schaduw van en niet centraal
Uiterst links
Beweeglijk als een slang
Geen schopper, trappen doe je tegen een bal
Linkspoten zijn sierlijk, beweeglijker dan de rest
Dezelfde schijnbeweging en toch trapt iedereen erin
Eén stap eerder
Techniek doet de rest
Voetbalgala-schuw
Paraderend op links over de groene mat
Tegen de kalklijn aan
Weinig ruimte is hun kracht
Sierlijk, kronkelend slangenmens
In de slotfase, in blessuretijd
Zijn het juist je spieren
Je passeert niet meer behalve de tijd
Rob, we zijn je kwijt
Mooie ode aan de linkspoot, Han.
Alle genoemde voetballers zijn trouwens niet bijzonder oud geworden. Muhren 67, Rensenbrink 72, Keizer 73, Moulijn 73.
Klein puntje: Muhren, die bekend stond als Gerrie, heette voluit Gerardus Dominicus Hyacinthus Mühren. Misschien dat hij door sommigen ook Gerrit werd genoemd, dat herinner ik me niet.
@Ewald. Natuurlijk ken ik hem ook als Gerrie. Het verhaal doet de ronde dat hij pas bij Ajax werd omgedoopt van Gerrit naar Gerrie. Of andersom? Dat kan ook.
Prachtig ode.
@Levja. Hartelijk dank.
In de supportersruimte van Anderlecht ligt een rouwregister.