‘Heb je een goede reis gehad?’ vraagt Ome Willem.
Hij krabt eens met zijn afgesleten nagels achter z’n oren. Welke dingen kun je vertellen en welke beter onbesproken laten? Moet hij vertellen wat er op het Gare du Nord is gebeurd? En de vechtpartij met die siamees waarin hij verzeild was geraakt? Ze vonden hem heldhaftig, dat wel. Maar misschien zou Ome Willem hem wel nooit meer op reis durven laten gaan.
In ieder geval vertelt hij niets over zijn bezoek aan die seksboerderij, even buiten Parijs. Ome Willem gaat ook wel eens naar de ‘dames’ – dat weet hij zeker – maar zijn schaamte dat hij niets had klaargespeeld… Ome Willem wordt bedankt dat ie hem heeft laten ‘helpen’.
Merci beaucoup!
Ik moest het een tweede keer lezen om het goed te begrijpen en voordat ik doorhad dat je hier wederom aan Sonneveld refereert. Goed gevonden, Han.
@Ewald. Bedankt. De titel ‘De kat van Ome Willem’ vond ik te makkelijk.
Dit is inderdaad subtieler. Zet je de lezer ook mee aan het werk en dat is altijd goed.
Heerlijk!
@Willem. Kort maar krachtig! Hartelijk dank.
O lala!