De professoren, de promovenda, haar paranimfen liepen met deftige pas de promotiezaal binnen.
Iedereen in de zaal stond op en keek naar de groep, die door één persoon naar hun plaatsen werd begeleid.
‘Ze kijkt wel een beetje zenuwachtig.’
‘Ik zag het. Het is ook wel een beetje raar zo’n verkleedpartij. Helemaal niks voor haar.’
‘Misschien, toch vind ik het wel leuk. Dat die professoren allemaal met van die mantels lopen.’
‘Toga’s bedoel je.’
‘Ja, toga’s. Wie was dat eigenlijk, die daar vooraan liep?’
‘Dat is de pedel.’
‘Peddel?’
‘Nee, pe-dèl.’
‘Geeft hij de maat aan met die peddel?’
‘Geen idee. Maar nu moeten we stil zijn. Het gaat volgens mij zo beginnen. Nog even, dan is je zus doctor.’
Heel origineel!
Leuke sfeerschets.
Leuk stukje. Grappig die associatie pedel/peddel.
Hoi H2OWritez, mooi en leuk gevonden, ook goede dialoog!
Origineelâ¤ï¸
Dank voor de vriendelijke woorden & hartjes!
Mooi sfeerbeeld gegeven, mede dankzij de dialoog tussen ouder en kind. De spanning is te voelen!
H2O: Herkenbaar, je voelt de plechtige gelegenheid in de woorden.
Geweldig
Leuke invulling!