Schrijf mee!
« »

Poëzie

Verrijking

29 juni 2013 | 114w | hendrike | 0

Zo langzamerhand
ze noemde het voor zichzelf de bibberage
was het er constant
voor dat geen enkele camouflage.

Vooral de handen en het hoofd
’t bleek niks engs
’t lichaam had haar evengoed een kool gestoofd
bedacht ze zich allengs.

Zag ze het zelf het meest
of dacht men misschien
dat ze te lang gewend was geweest
aan een spulletje om alles florissanter te zien?

Na verloop van tijd
echter geen feest meer genegeerd
’t was een extra dimensie, geen gebrekkigheid
waardoor andere dingen juist niet meer ontbeerd.

“Waarom hinderde dit me?”
Later interesseerde het haar geen fluit.
Daar bleek het altijd gemiste gevoel voor ritme
zelfs zonder muziek swingde het de pan uit.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van hendrike of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

7 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »