Complexe zinnen verrieden even zijn talent,
gingen ten onder met behulp van dure cocktails
die hij zich niet kon veroorloven.
Wie dan leeft, dan weet en daarna sterft.
De fletsheid van consumaties
waarin hij verdronk, waarvan hij overgaf, zich overleverde
aan waan en wanhoop des werelds
verried meer dan zijn plebejische afkomst.
Woorden verdwalen in tederte
en in wreedheid van dagen.
Hij vond geen lettergrepen meer
om zijn gevoelens te vertalen,
niets nog om alledaagsheid kleur te geven,
om schitterende kleuren een alledaagse tint te geven.
Poëzie is kunst en meer
dan een onfatsoenlijke breinoprisping.
Ergens onderweg raakte iets verloren.
Nooit zal het zijn spreektaal zijn
en hij zal nooit geboekstaafd worden
als een poëet die een volk leerde dichten.
Recente reacties