Schrijf mee!

Schrijvers

hendrike



Biografie van Hendrike

Nog geen biografie ingevuld.

Statistieken van Hendrike

Hendrike schrijft op 120w sinds 26 juni 2013 en heeft sindsdien 5390 woorden geschreven, verdeeld over 45 stukjes (gemiddeld 119,8 woorden per stukje). Bovendien schreef Hendrike 1 heel kort stukje (minder dan 60 woorden). Voorts heeft Hendrike 598 reacties geplaatst.

Leeslijst van Hendrike

Dit zijn de stukjes op 120w die Hendrike op zijn/haar leeslijst heeft staan:
Er zijn nog geen stukjes toegevoegd aan deze leeslijst.

Fictie

Bezit

25 september 2015 | 120w | hendrike | Link | 6 reacties | 2 |

“Noem een prijs. Dit beeld is zo sensueel en expressief!” De kunstliefhebber raakte zowat in extase in de beeldentuin. “Ik verkoop haar niet. Ik houd haar voor mezelf.” “Waarom niet? Zoals de avondzon nu op haar prachtige bronzen lichaam schijnt. Pure kunst. U zou me erg gelukkig maken.” De beeldgieter […]

Communicatie, Fictie

Menselijke trek

10 juli 2015 | 120w | hendrike | Link | 7 reacties | 2 |

Door honger gedreven bewoog de groep zich over het bospad. Ze verkeerden in lichte staat van ontbinding. Na genetische manipulatie en vele transplantaties om de dood uit te stellen, kon deze de wil om tot het land der levenden te behoren niet meer mee het graf in nemen. Het begraven […]

Fictie

Boodschapper zonder ring

3 juli 2015 | 120w | hendrike | Link | 11 reacties | 3 |

“Je bent vrij man, Paul. Mijn ervaring zegt me dat er iets niet klopt, maar we kunnen je niet langer vasthouden.” “Ik blijf erbij dat ik er niks mee te maken heb. Krijg ik mijn laptop en andere op onrechtmatige wijze afgenomen spullen terug?” Hij kon zich nauwelijks bedwingen om […]

Communicatie

Milieu

29 augustus 2014 | 120w | hendrike | Link | 1 reactie | 2 |

“Ga nou mee. Wie weet wat voor opdrachten ik nog meer krijg.” “Naar die kak lui?” Toch ging hij overstag en kleedde zich om. “Oh! Wat enig dat jullie komen.” De gastvrouw kuste hen drie keer. “En wat heb je een béeldig jurkje aan. Hier, neem lekker champagne.” Die ‘r’ […]

Communicatie

Fijnbesnaard

18 augustus 2014 | 120w | hendrike | Link | 2 reacties | 2 |

De onderwijzeres had bij het zoveelste huisbezoek van die week niet zoveel aan de ouders te melden. In groep zes was hij een van de betere leerlingen. “Ook in sociaal opzicht,” voegde ze daar nog aan toe. Zijn ouders wierpen hem een liefdevolle blik toe en de jongen glom van […]

Communicatie

Goed bedoeld

25 juli 2014 | 120w | hendrike | Link | 10 reacties | 7 |

Voor de bouwvak moest er nog veel gebeuren. Reden dat oma de kleinkinderen met steeds sterker wordende verhalen het bed in wilde zien te krijgen. “Oma, het spannendste verhaal van het hele heelal!” gebood mijn oudste kleindochter. “Ja,” vond ook de jongste van vier. Het werd een horrorverhaal. Naar mijn […]

Communicatie

Op tijd

11 maart 2014 | 120w | hendrike | Link | 15 reacties | 9 |

Het lukte net om de laatste trein te halen. Ook bij de fietsenstalling had ze geluk. De man wilde juist afsluiten. “Hé, kom er in.” Hij maakte een uitnodigend gebaar. Met enige aarzeling liep ze naar binnen. Meteen daarna sloot hij de deur. “Ik wil mijn fiets pak…” “En ik […]

Communicatie

De geschiedenis herhaalt zich

3 maart 2014 | 120w | hendrike | Link | 16 reacties | 8 |

Op wrede wijze word ik aan het fenomeen herinnerd dat kinderen bijna nooit uitslapen. Bij de eerste geluiden doe ik mijn ochtendjas aan en loop met nog stramme ledematen de trap af. Even later staar ik vol ongeloof naar de klok in de keuken. Kwart over zes en dat voor […]

Communicatie

Ontmoeting in Heesch

21 februari 2014 | 120w | hendrike | Link | 14 reacties | 6 |

“Laten we vandaag niet lachen,” stelt Hadeke voor. “En geen taalzeurtjes,” voegt Leonardo er aan toe. Desiree pakt de banjo en beroert de snaren. “Dit is geen banjo als er een gat in zit, want banjo is een mannelijk woord,” zegt Ineke. “Dan speel ik wat op mijn harmonium,” zegt […]

Communicatie

Celibaat

19 februari 2014 | 120w | hendrike | Link | 27 reacties | 12 |

“Wat gebeurt er met je zusje als je dit vertelt?” “Dat weet ik niet.” Het enige wat ik als negenjarige wist, was dat ik pijn had en mijn best moest doen om niet uit te braken wat ik had moeten inslikken. “Ze zal …?” Vergeven van angst keek ik op […]

« Vorige stukjes