Jarenlang had Annie moeder aan het hoofd gezeurd: ‘Gaan we een keer met de trein?’
Moeder legde keer op keer uit: ‘We hoeven nergens naartoe en een treinkaartje is veel te duur om zomaar te kopen.’
Nu kijkt Annie naar haar weerspiegeling in het treinraampje. Haar linkervlecht zakt langzaam uit, omdat ze het lint verloren is. Ze zitten met heel veel mensen dicht op elkaar gepakt in de kleine coupé. Buiten is niets te zien; het is donker.
Toch klaagt Annie niet. Ze zitten eindelijk in een trein. Ze weet alleen niet precies waarheen en waarom. Ze zijn zo plotseling vertrokken. Annie hoopt maar dat ze op tijd terug zijn voor oud en nieuw. Ze wil 1945 graag thuis inluiden.
@Inge een coupé?
Volgens mij werden soms ook gewone passagiertreinen ingezet. Het kan dus wel. Niet voor Anne, maar wel voor Annie, zoals we kunnen lezen.
@Fons @Inge De laatste goederentreinen met gevangenen vertrokken in september 1944 vanuit Westerbork.
Voor zover ik weet
@Ineke Oke, zo precies weet ik het niet. Ik denk dat het jaartal toch in mijn verhaal duidelijk maakt waar het om gaat. Zou er ook 1944 van kunnen maken natuurlijk.
@Fons Dank voor je reactie. Misschien had ik beter een andere naam dan Annie kunnen kiezen, om verwarring met Anne te voorkomen.
@Inge @Ineke. Wat Westerbork betreft klopt het wel, maar Annie hoeft geen Nederlands meisje te zijn.
@Inge. Door Annie te schrijven ontstaat geen verwarring met Anne; wel een impliciete verwijzing. Dat mag.
@Inge @Fons Ik heb me er eens in verdiept. Er werden idd ook personentreinen gebruikt. Sommige bronnen zeggen dat dit vooral in het begin was, maar dat mensen ontsnapten via de ramen. Andere bronnen zeggen dat dit later zo was, bij gebrek aan materieel. Ik heb ook gelezen dat vooral vanuit België personentreinen werden ingezet.
Het vervoer van gevangen binnen Nederland kon wel met personentreinen geschieden. Als ik me niet vergis, ging dat bij DE Anne ook zo.
Los daarvan, in die tijd was een coupé klein wanneer het om een 1ste-klas-coupé ging. De 3de-klas was het grootst, met de meeste zitplaatsen, die wel kleiner waren dan die van de 1ste-klas.
Gevangen konden alleen maar in een 3de-klas-coupé terechtkomen
@Inge @Fons Ik vind dat het zaak is je te verdiepen in de materie, voordat je iets plaatst dat betrekking heeft op de historie. De feiten moeten dan kloppen.
Feiten moeten altijd kloppen natuurlijk, bij welk verhaal dan ook. Maar dat telt voor dit soort van verhalen (over WO2) nog sterker.
Ik vind het effectbejag, temeer omdat je zegt ‘zou er ook 1944 van kunnen maken natuurlijk’.
@Inge, een triest stukje en heel origineel.
@Desiree en alle anderen: het is in en intriest, maar origineel zou ik het niet willen noemen, zonder Inge daarbij te kort te doen.
Ik ben het eens met Ineke, dat als je dit soort of elke soort historie beschrijft het handig is je te verdiepen in de feiten.
Naar mijn weten zijn Nederlandse Joden nauwelijks vervoert/ontvoert met passagierstreinen. Ze gingen gewoon in goederenwagons.
Ik heb in mijn werk als Psychiatrisch Verpleegkundige (leerling)in het Joodse Sinaï Centrum (psychiatrie) te veel “ervaringsdeskundigen” gesproken om hierover te twijfelen. Misschien wel binnen Nederland maar zeker niet van Nederland naar elders.
Ik durf zelfs wel te stellen dat je de verschrikkingen van de oorlog tekort doet, als je de condities waaronder de reis naar het oosten verliep zelfs in de verte nog weet af te schilderen als iets dat lijkt op een spannende treinrit. Lees ‘De nacht der girondijnen’ van Presser, en zie hoe het er aan toeging, voorafgaand aan een transport vanuit Westerbork.
@Gregor, voor kinderen was het waarschijnlijk ook een spannende rit, aangezien zij niet helemaal in gaten gehad hebben wat er nu eigenlijk gebeurde. Zij zullen zeker de spanning van hun ouders gevoeld en meegevoeld hebben. Maar het perspectief van schrijven van Inge dat snap ik wel.
Maar goed, er zijn nog steeds mensen in leven die het uit eigen ervaring kunnen vertellen en er zijn zoveel boeken over geschreven en films over gemaakt. Genoeg info om te verdiepen lijkt mij.
Jeetje, ik heb nogal wat losgemaakt. Het is zeker niet mijn bedoeling iets of iemand tekort te doen.
Ik had simpelweg niet in de gaten dat het woord ‘coupé’ per se op een passagierstrein slaat.
En natuurlijk begrijp ik dat het ook voor een kind geen prettige treinreis was, maar ik denk ook niet dat ik het zo omschrijf. Annie heeft juist ook het gevoel dat dit helemaal niet de mooie treinreis is waar ze altijd van droomde.
Goed, kritiek is duidelijk. Dank voor alle reacties.
@Inge, wat anders kan hier met coupé bedoeld zijn dan een passagiersrijtuig, van een passagierstrein?
Je hebt het in één alinea over zitten, ramen, en weerspiegeling.
Er waren veewagens welke enkele kleine ramen hadden, bovenin. Maar zo een veewagen had geen zitplaatsen. Het zou onmogelijk zijn geweest voor een kind om dan de eigen weerspiegeling te zien. Komt bij dat in dergelijke wagons geen verlichting was.