Schrijf mee!
« »

Column, Liefde, Mensen

Treinliefde

10 februari 2013 | 118w | Binnentun | 4

Meteen zag ik je zitten. Iets verderop. Een gedistigneerde vijftiger met gepoetste schoenen en compacte bagage. Mobiel in de aanslag. Soms zacht pratend, bijna fluisterend, Ik keek naar mijzelf, een vrouw van zekere leeftijd. Ik hield mijn adem in. Had je mij gezien? Wat zou je doen? Ik pakte mijn Moleskine en schreef in potlood: mensen komen/mensen gaan/laten achter/hun bestaan. Liefde blijft hier/haat gaat mee/met de tijd/naar de zee. Mensen slapen/mensen roepen/buigen diep/ga het zoeken. Liefde blijft/jij mag gaan/je deed ertoe/in mijn bestaan. We naderden je eindstation. Je knoopte je jas dicht en stond op. Je nam de andere uitgang. Even stond je op de trap. Toen was je weg. Ik bleef zitten en legde mijn pen neer.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Binnentun of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

5 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »