Meteen zag ik je zitten. Iets verderop. Een gedistigneerde vijftiger met gepoetste schoenen en compacte bagage. Mobiel in de aanslag. Soms zacht pratend, bijna fluisterend, Ik keek naar mijzelf, een vrouw van zekere leeftijd. Ik hield mijn adem in. Had je mij gezien? Wat zou je doen? Ik pakte mijn Moleskine en schreef in potlood: mensen komen/mensen gaan/laten achter/hun bestaan. Liefde blijft hier/haat gaat mee/met de tijd/naar de zee. Mensen slapen/mensen roepen/buigen diep/ga het zoeken. Liefde blijft/jij mag gaan/je deed ertoe/in mijn bestaan. We naderden je eindstation. Je knoopte je jas dicht en stond op. Je nam de andere uitgang. Even stond je op de trap. Toen was je weg. Ik bleef zitten en legde mijn pen neer.
Beste Binnentun, welkom op 120w! We vinden het leuk dat je meeschrijft op onze site! Als je vragen of opmerkingen hebt horen we het graag, bijvoorbeeld op ons schrijversforum. En vergeet niet dat je altijd in gesprek kunt gaan met je collegaschrijvers via de reactiepanelen.
Groeten en veel 120 woorden lees- en schrijfplezier gewenst!
De 120w-redactie