Ik had nooit gedacht dat het begin van 2013 er zo uit zou zien. Ik draai mijn hoofd naar het autoraampje. Door de stromende regen kan ik niets zien, maar ik wil vooral niet naar mijn schoot kijken. In mijn trillende handen hou ik een plastic zak met ijs en twee afgerukte vingertopjes van mijn middelste dochter.
Jan rijdt als een idioot. Hij stelde me voor de keuze, de auto rijden of de vingertopjes vasthouden. Ik gilde dat dat een onmogelijke keuze was, waarna hij de zak naar mij gooide en instapte.
Verdwaasd stap ik bij het ziekenhuis uit. Er knalt een rotje vlakbij. Van schrik laat ik de zak uit mijn handen glijden. Ik mag haar vingertoppen niet verliezen!
Oei, Spannend neergezet!
Hoop niet dat het echt gebeurd is.
vr gr xp
Dank je! Haha, nee hoor, gelukkig niet