Het begon onschuldig. Ze kreeg een baantje. Een mooie gelegenheid om de waarde van geld te ervaren. Zelf sparen voor een weekje met vriendinnen op vakantie naar Terschelling.
Daarna ging het mis. Tijdens de daaropvolgende vakantie met het gezin ontploft de bom. Ze gaat tekeer als een viswijf die ervoor doorgeleerd heeft. Eenmaal thuis komt het nooit meer goed. De kleinste aanleiding wordt tot megalomane proporties opgeblazen. Ze wil ook steeds meer werken, terwijl op school haar cijfers een duikvlucht nemen. Op een avond kwam de aap uit de mouw. Ze wil uit huis. Zo snel mogelijk. En ik? Ik kan het niet bevatten. Zo houd je haar in je armen. En zo duwt ze je zo hard mogelijk weg.
« De staat en de burgers
Nieuw overhemd met een verhaal »
« De staat en de burgers Nieuw overhemd met een verhaal »
Communicatie, Familie, Liefde
Weg
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Sjors of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
6 reacties
Reageren
« De staat en de burgers Nieuw overhemd met een verhaal »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Degeneratie)
Wegmoffelen door H2OWritez
Recent
- Een oproep aan het stille midden
- Onvolprezen fluithazen
- Eeuwig duurt het langst
- Rutte III
- Bijkomen
- Hoe wil jij herinnerd worden?
- Deurmat
- Gescheiden
- Duitse staander
- Anderhalvemeterman
Ik had het er vanmiddag toevallig nog over met iemand. Op een gegeven moment is het gewoon tijd om het nest te verlaten. Later komt dat wel weer goed.
Maar op je 17e met enkel een VMBO TL diploma en geen enkel sociaal netwerk om op terug te vallen is het domweg te vroeg. Afgezien van het totale gebrek aan financiën. En daarvoor heb je niet de luxe om tot later af te wachten.
Touché.
Toch werkt het zo! Vaak vrezen we met grote vrezen terwijl zij aan hun leven beginnen;-) En tegenhoouden kun je hen niet….
Of ze er aan toe zijn, is één ding. Of je ze kunt ‘bereiken’ er nog niet aan toe te geven is iets heel anders. In die zin ben ik het eens met Gavi.
Losmaken is niet persé weg.