Mevrouw Ono wilde een kind maar haar man was onvruchtbaar. Daarom besloot ze naar de locale spermabank te gaan. Ze wilde zaad van een wetenschapper, en een van de wetenschappers aldaar had anoniem een donatie gedaan. Na de inseminatie bleek dat het zaad meteen pakte. Ze was zwanger! Ze wilde geen echo’s en andere onderzoeken: Ono was bang voor straling geworden met al die toestanden van de laatste tijd. Haar buik groeide en groeide en negen maanden later was het zover. Ono kreeg weeën! Haastig ging ze met haar man naar het ziekenhuis. Ze moest wachten voor ze werd geholpen. Op zeker moment moest Ono persen. Ze beviel van duizenden dikkopjes. Met Ono is het nooit meer goed gekomen.
Recente reacties