Schrijf mee!
« »

Cultuur, Fictie, Mensen

Bolivia

7 mei 2011 | 120w | Account verwijderd | 1

Dat doe ik dus nooit meer.

Voor volk en vaderland spioneren is een crime.

Ik was ergens in Bolivia, of misschien toch al onbedoeld in Peru.
De guerrillastrijders zochten me nog steeds.

Dankzij een medegevangene ben ik onverwachts ontsnapt.
Ik ben hem eeuwig dankbaar, de beste man.
Ik had daar denk ik vier maanden in een of ander luguber kamp gezeten, huivering als ik er aan terug denkt.

Maar goed, ik stond ergens in de middle of nowhere.
Alleen maar jungle om mij heen. Mijn waardigheid was ver te zoeken.

Ik was echt alles kwijt, zelf mijn paspoort en foto’s van de kinderen. Niemand erkende mij. Daar stond ik dan. Radeloos, verloren in niemandsland.

Hoe red ik me hier uit?

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Account verwijderd of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

3 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »