Biografie van Willem Olierook
Statistieken van Willem Olierook
Leeslijst van Willem Olierook
De hele club zat weer bij elkaar. Iedereen die iets met wonen, welstand, bouwen, architectuur, welzijn, lucht, grond, water, graven, meten, flora en fauna te maken had, was present. En dan had je nog ambtenaren van gemeenten, provincies, rijk, overzeese gebiedsdelen, waterschappen en zij die het ambt te naar vonden […]
Yoghurt met muesli en honing. Dat was het eenvoudige, doordeweekse ontbijt van de koning. Op een dag zat deze wat in zijn bord te roeren toen hij ineens een onbedwingbare drang in zich voelde opkomen te willen weten waar dit witte, wat slijmerige goedje vandaan kwam en hoe het gemaakt […]
We waren allemaal bang voor boer Helderman. Bovendien had hij twee zussen, althans dat dachten wij in die tijd, die elkaar met schelle stemmen de ergste verwensingen toebeten. Als we in de schoolvakantie wilden vissen op het beste stekkie dan moesten we over zijn land. Dat was eng en spannend […]
Hoewel de sluimerstand geen geheimen meer had voor de koning, was hij toch wel even klaar met het ontdekken van de toepassingen van het notebook. Daar de koning zich snel verveelde, verlicht despoot zijn stelde qua activiteiten niet veel voor, riep hij om de nar. Altijd op hoorafstand, maar vaak […]
Na de bezworen crisis omtrent het aardbeienkweekprobleem had de koning zich teruggetrokken op zijn computerkamer, de voormalige bibliotheek. Als modern monarch vond de vorst dat hij mee moest gaan met de/zijn tijd. Zodoende was er door de nar een laptop – spreek uit ‘leptop’ had de nar hem ingefluisterd – […]
Het gezoem van de ziekenhuisapparatuur klonk als een nijdige, opgesloten bromvlieg. Die nijdigheid kon Bram wel begrijpen. Ook hij was gedoemd op die kleine kamer te verblijven met maar heel weinig bewegingsvrijheid. De slangen en draden zorgden ervoor dat alleen een klein beetje omdraaien mogelijk was. Om de paar uur […]
De nar, die nooit ver van de koning verwijderd was, hoorde de zijn vorst en broodheer weer eens ‘crisis’ roepen, zette zijn kap met de belletjes op en liep bedaard – per slot van rekening was hij al op leeftijd – naar de koning. ‘Wat kan ik voor u betekenen? […]
Ik heb maar één zus. Gelukkig. Met deze heb ik al zoveel te stellen dat ik me niet kan voorstellen dat ik nog een dergelijk exemplaar zou hebben overleefd. Het begon al in de wieg. Die van haar dus (hoewel ook die van mij want het was dezelfde). Zij lag […]
Ik nader de afgrond die ik heb leren kennen als ‘wanhoop’. Het gevoel dat zelfs klei door je vingers glijdt. Het radeloze dat in 1672 voorafging aan het reddeloze, hetgeen uitmondde in het redeloze. Nu ben ik het zelf die de aandrang heeft me te verwonden. Om de haren uit […]
De reünie van de honderdtwintigwoordenkunstenaars was nog wel zo leuk (gevaarlijk om dit woord hier te gebruiken) begonnen. De mensen die elkaar voor het eerst zagen, stelden zich keurig voor en hielden net zo keurig voor zich dat ze zich hem of haar toch heel anders hadden voorgesteld (maar dat […]
2
|