Schrijf mee!

Schrijvers

Hadeke



Biografie van Hadeke

Breedsprakig, veel woorden, meer van hetzelfde, cirkelwerkingen en toch maximaal 120 woorden per keer. Man. http://hadeke.wordpress.com
Een pseudoniem, omdat ik het recht wil behouden om me te onthullen aan degenen die ik kies. Maar als we in het echte leven een drankje pakken, zal je meer dan mijn naam ontdekken.

Statistieken van Hadeke

Hadeke schrijft op 120w sinds 11 juli 2011 en heeft sindsdien 50847 woorden geschreven, verdeeld over 425 stukjes (gemiddeld 119,6 woorden per stukje). Bovendien schreef Hadeke 4 hele korte stukjes (minder dan 60 woorden). Voorts heeft Hadeke 756 reacties geplaatst.

Leeslijst van Hadeke

Dit zijn de stukjes op 120w die Hadeke op zijn/haar leeslijst heeft staan:
Er zijn nog geen stukjes toegevoegd aan deze leeslijst.

Familie

Uitkijken

14 januari 2012 | 120w | Hadeke | Link | 19 reacties | 23 |

“Hou op met janken! Dit is de top jongen.” De vader kijkt met de blik van een keizer op het dal neer. De jongen schokschoudert en veegt met zijn mouw het snot van zijn neus. Het lukt hem niet om een snik binnen te houden. Woest draait zijn vader zich […]

Familie, Liefde, Mensen

De voorbode

31 december 2011 | 120w | Hadeke | Link | 3 reacties | 5 |

Ze heeft geen flauw benul waar ze is. Ze ziet, maar weet niet wat ze ziet. “Vanaf nu ben jij de aankondiger van het nieuwe jaar!” Haar vader tilt haar voor het raam. Ze is nog geen 24 uur oud. Vuurpijlen schieten voorbij. De knallen lijken van alle kanten te […]

Liefde, Mensen

Gevlogen woorden

29 december 2011 | 25w | Hadeke | Link | 2 reacties | 4 |

Soms wil ik mijn binnenkant versieren met de mooiste woorden die ik heb. Warme, lieve, fluisterzachte woorden met een hart. Maar dan kom jij voorbij.

Mensen

Grens overschrijden (tot in eeuwigheid)

20 december 2011 | 120w | Hadeke | Link | Reageren? | 0 |

“Hoor je de kerkklokken?”; zegt ze terwijl ze het haar van de man streelt. “Ik moet opschieten.” Vandebroecke zegt niets terug. Claudia Z. -zoals Vandebroecke haar steevast noemt- blijft voor de manshoge spiegel staan en bewondert haar jurk. Ze draagt nauwelijks jurken. “Ik heb nog een cadeautje voor je, moordonderzoekertje […]

Mensen

Ogenblikken

18 december 2011 | 43w | Hadeke | Link | 2 reacties | 0 |

Ik lees de klinkers van de straat en zuig de mede uit de bloemen. Woorden laat ik zelf benoemen door de menselijke maat. Zinnen gaan zo aan de haal in een fluisterstil kabaal. Waarheid voegt zich naar de taal tot een zelfgevormd verhaal.

Maatschappij, Mensen

Grens overschrijden

14 december 2011 | 120w | Hadeke | Link | 5 reacties | 0 |

“Ik verklaar Belgisch staatsburger te willen worden en de Grondwet, de wetten van het Belgisch volk en het verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden te zullen naleven.” Daaronder staat haar handtekening. “Claudia Z.”; in fraaie krullen. Het formulier ligt in bloed doordrenkt op […]

Communicatie, Mensen, Poëzie

Zoenoffer

12 december 2011 | 71w | Hadeke | Link | 3 reacties | 1 |

Vroeger trok ik met blokken muren op. Stevige wanden om mij heen en hield mijn dagen staande met blokken van daarbuiten. Tot ik de deur ontdekte. Het geheim van de natte kus, zachtjes tegen de deurblok om hem soepel te laten glijden in het kader van de post. Mag ik […]

Mensen

Radar love

11 december 2011 | 120w | Hadeke | Link | 4 reacties | 3 |

Als ik de N11 oprij beukt de hagel op de voorruit. Het is donker. Met moeite houd ik zicht op de weg. Ik wil snel thuis zijn. De muziek overstemt het geroffel op het dak. Via de A12, de A27 naar de A28. De hagel is overgegaan in regen. Ik […]

Familie

Verborgen werkers

29 november 2011 | 120w | Hadeke | Link | 5 reacties | 1 |

“Achtennegentig jaar oud en ik rijd elke dag met de fiets!” Telkens als ik haar spreek herhaalt zij zich. Ze is mijn overbuurvrouw en de oma van mijn beste vriend. Van jongs af aan noem ik haar al oma. “En de kabouters. Ze helpen me nog steeds.” “Ja, oma.”, antwoord […]

Familie

Mijn vaders naam

23 november 2011 | 120w | Hadeke | Link | 3 reacties | 0 |

“Ladieda!” “Ladiedo!” Ik loop aan de hand van mijn vader. Dit is ons spel. Om beurten zeggen we hetzelfde woord, met een kleine variatie. “Ladiedu!” “Ladiedeu!” Mijn vader durft te schreeuwen. Ik nog niet. Door het lef van mijn vader, durf ik ook meer. De straat is van ons. Van […]

« Vorige stukjes
» Volgende stukjes