Schrijf mee!
« »

Familie

Verborgen werkers

29 november 2011 | 120w | Hadeke | 1

“Achtennegentig jaar oud en ik rijd elke dag met de fiets!”
Telkens als ik haar spreek herhaalt zij zich. Ze is mijn overbuurvrouw en de oma van mijn beste vriend. Van jongs af aan noem ik haar al oma.
“En de kabouters. Ze helpen me nog steeds.”
“Ja, oma.”, antwoord ik.
Ze gelooft werkelijk in kabouters. Iedere avond zet ze een schoteltje met lekkers voor ze klaar.
“Kijk maar naar mijn tuin! Dat kan niet zomaar.”
“Nee oma, de tuin staat er schitterend bij.”, knik ik welwillend.
Vanavond loop ik haar tuin in om het schoteltje te legen.
Morgenmiddag wordt ze door haar kleinzoon meegenomen naar de stad. Dan ga ik weer wieden.
Oma leeft al lang en zeer gelukkig.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Hadeke of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

5 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »