Ze heeft geen flauw benul waar ze is. Ze ziet, maar weet niet wat ze ziet.
“Vanaf nu ben jij de aankondiger van het nieuwe jaar!”
Haar vader tilt haar voor het raam. Ze is nog geen 24 uur oud. Vuurpijlen schieten voorbij. De knallen lijken van alle kanten te komen. Het schrikt haar niet af.
Later zijn er natuurlijk momenten dat ze liever op een andere dag jarig zou willen zijn, maar voorbode zijn is een grote verantwoordelijkheid. Die neemt ze serieus. Op haar verjaardagen zijn alle belangrijke mensen nabij. Aanwezig of niet.
“Ach prinsesje waar jij verschijnt, weten we dat de liefde schijnt. Liefde laat zich niet verdringen, hij laat je steeds opnieuw beginnen.”, zegt vader.
“Gelukkig veroudennieuwjaarsdag!”
« De excuses van Mr. Pieter van Vollenhoven
Rund »
« De excuses van Mr. Pieter van Vollenhoven Rund »
Familie, Liefde, Mensen
De voorbode
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Hadeke of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
3 reacties
Reageren
« De excuses van Mr. Pieter van Vollenhoven Rund »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Penseel)
Recent
- Genadeloos afstraffen
- De heer Vreeswijk – ‘Louise zit niet op je nagels te bijten’
- De koning, de nar en het klysma
- ‘Ik draai alles om’
- Kopje koffie?
- De Bargot River / Kijk, hij trekt voor bei………. ((Oefening))
- Preppen
- Leegloop – 3/3
- Eruit
- Bezwaar
Er zit een bewerking van een gedichtje in, misschien wil de jarige het origineel nog met ons delen.
Zou leuk zijn, gefeliciteerd voor alle voorbodes in elk geval
Ha, wat ben je toch een schat! X M’n tweede verhaaltje hier al. Ik bloos ervan.. het origineel (van mijn vader dus, die ook de inspiratie was voor Mijn vaders naam)
De zon die schijnt, de liefde kwijnt, maar laat zich niet verdringen
Men ziet en weet niet wat men ziet
en gaat opnieuw beginnen
Enneh, ik was nog geen uur: ik ben geboren om 23:11u.