‘Nee, dat ziet u verkeerd. Het moet bestaan, anders kun je het niet hebben. Begrijpt u?’
‘Nou, nee…’
‘Jarenlang hielp ik als coach mensen met een psychische variatie. Naar keuze, enige zelfwerkzaamheid van klanten is natuurlijk wel gewenst.’
‘En nu bent u…?’
‘Zuurgraadcoach.’
‘Voor mensen met een bepaalde psychische afwijking?’
‘Let op uw woorden! Een psychische variatie. Veel mensen lijden aan een verhoogde zuurgraad. Ik ben ervaringsdeskundige.’
‘Ik ken dat niet.’
‘Er is ook nog geen dag voor, laat staan een hele week. Maar dat komt nog wel. Ik vertel u net dat het eerst moet bestaan. Nou, daar zorg ik dus voor.’
‘Het ruikt hier wel héél erg zuur.’
‘Ja, ik eet stamppot.’
‘Wat voor stamppot?’
‘Wat denkt uzelf?’
Leuk Han, diezelfde zuurgraad uit mijn stukje. Grappig einde ook.
Er staat nog een verdwaald quoteje achter gewenst in de derde zin.
Inge. Dank je wel. Nee, er ontbrak juist een aanhalingsteken aan het begin van de zin.
Ah, ook goed
Psychische variatie, geweldig. Het bestaat blijkbaar al.
Ik ben niet altijd licht autistisch, soms is het meer ADHD en soms is het stress of mijn innerlijke zuurgraad, maar vooral: mezelf.
Labels zijn soms handig, maar iedereen is uniek.
Lousjekoesje. Ja, psychische afwijkingen noemen ze tegenwoordig woke ‘variaties’.
Ja, het zal wel weer woke zijn, maar ik heb er persoonlijk mee te maken dus vind psychische variatie best wel een goede term.
Lisette, mag ik hier naar jouw mening vragen?
Zal de psyche ooit worden doorgrond?
Levja, hoop doet leven.