Hoe leuk is dat?
Steeds vaker lees je op de sociale media hoe goed iemand is in zijn vak. Tevreden twitterende klanten worden geciteerd in posts die lijken op gefingeerde reviews van bijvoorbeeld webwinkels. Je krijgt nog net niet de vraag of je het product van de zoveelste facturerende ‘hulpverlenende’ coach aan je vriend, vriendin of wie dan ook zou aanbevelen.
Een foto van de ‘Ik van Wc-eend-coach’ met headset, op een ‘praalwagen’-podium van kunstbloemen, in een zaaltje met ‘in hun kracht te zetten’ klanten én de aanbieding, als je snel bent, er de volgende keer bij te zijn: ‘Er zijn nog een paar plekjes vrij.’
Het prijsje heeft zoals in de supermarkt psychologisch twee keer 9 achter de komma.
Ik kwam warempel eindelijk weer eens op 120 woorden als reactie. Zie mijn nieuwe stukje.
Als het stukje is aangekomen? Misschien wel 2 keer…? Het maakt toch niet uit dat ik hier geen account meer heb? (onvrijwillig trouwens).
Lousjekoesje. Ik zou het niet weten. Stuur een bericht aan de redactie.
Er doemen overal coaches op voor de gekste dingen. Je zou er last van je darmen van krijgen. Gelukkig hebben we de WC-eend-coach, die natuurlijk ook gelijk een hippe influencer is. Want het is natuurlijk wel de bedoeling dat de kandidaten het juiste merk gebruiken. Het is vooral een aanrader voor mensen met smetvrees. Of spastische darmen. Het liefst allebei. En dan worden er natuurlijk foto’s uitgewisseld van voor en na de schoonmaak. Nog beter: iedereen kan via livestream meekijken en via de chat aanmoedigen en commentaar geven. Degene met de meeste likes krijgt dan een jaar lang gratis WC-eend. Een vreemde eend in de bijt die dat niet wil.Â
Tot zover mijn grote boodschap. Ik moet naar de wc.
Niet gelukt, geen reactie op mijn mail. Dan maar hier.
Lousjekoesje. Haha, wat een leuke reactie en goed stukje. Jammer dat je geen reactie krijgt.
In ieder geval: een hartje!
Dank je, Han.
Ja, sommige mensen steken graag een veer in de broek. Ik houd het netjes, hihi.
Weet jij, Han, of er nog ergens staat welk weekwoord in welke week was?
Levja, je zegt het inderdaad netjes. Ik zou niet weten waar het staat of ooit heeft gestaan.
Wat anders: een gedenkwaardige dag voor Rotterdam vandaag. Sterkte!
Ja, Han, het blijft een gedenkaarwaardige dag: 14 mei … Vooral nu de verschrikking toch nog meer voelbaar is. Ik weet dat mijn moeder toen aan de rand van Rotterdam woonde, een stuk voorbij het Kralingse Bos. Aan de Hoofdweg. Daar kwamen alle mensen uit het centrum voorbij op de vlucht. Velen zwart van het roet. Dank je voor je lieve woorden.
Levja, geen dank. Heftig voor je moeder.