‘Nooit win ik wat, maar nu werden we godsamme ingeloot. Nou, dat was genieten.’
‘Wat is er met je neus?’
‘Prachtig eiland. Acht dagen tegen beton aangekeken op een bedje langs het zwembad.’
‘En de zee?’
‘Daar mochten we niet heen. Dat eten… Overal flikkeren ze die vieze feta in. Bij de coronatests zaten de klodders aan de wattenstaven.
De tegels rond het zwembad werden dagelijks met fungiciden bespoten. Vind je het gek, zoveel mensen op een kleine oppervlakte? Als je geen corona krijgt, loop je wel voetschimmel op.’
‘Heeft je vrouw jullie opgegeven?’
‘Nou, eigenlijk die mediator. Als we nog langer thuis op elkaars lip zouden zitten, konden er ongelukken gebeuren – ik moet gaan, vanmiddag wordt mijn neus rechtgezet.’
Geweldig Han! Gebroken neus cadeautje van de vrouw van de hp?
Willem. Dank je. Dat mag jij bepalen. Misschien ruzie gehad over het eten, uitgegleden in het zwembad? Je weet het niet.
Smaken verschillen, persoonlijk vind ik Feta erg lekker. Leuk stuk Han! Zit goed in elkaar. Grt
Luc. Dank je wel. Ik lust helemaal geen kaas! Brrr. Ja, pindakaas.
Han wat een opluchting iemand te treffen die óók geen kaas lust. (en nee: ook geen Franse kaas, oude kaas, lekkere kaas en kaas waarvan je écht niet proeft dat het kaas is)
Nachtmerries krijg ik van die troep.
(ook van chips met kaassmaak, gesmolten kaas over pizzas… en zo kan ik nog de 120 tekens opvullen)
Menno. Anders voor mij wel. En dan vragen ze: ‘Ook geen gesmolten kaas?’
NEE! Ik zeg toch dat ik geen kaas lust! Dus ook geen pizza en tosti. In een restaurant vraag ik altijd of ergens kaas in zit. Het verpest mijn eten! Ik heb hier al diverse stukjes over geschreven: Quarantaine kaas (1) en (2).
Jamie Oliver, prima tv kok, prima recepten… Maar… die gozer flikker overal kaas in, en vooral Parmazaanse kaas. Laatst een BBQ bij vrienden met hamburgers volgens “Jamies recept Lekker!” druipend van de Parmazaan. Het hele rooster plakkend: alleen stokbrood en sla gegeten.
In Napels: bijna slaande ruzie met de obers gehad die Mozzarella geen kaas vonden (met uitleg van het maakproces, en de verschillen tov échte kaas), en mij wel even vertelden waarom die pizza (zonder kaas besteld) dus mocht zwemmen in die witte derrie. Gelukkig sprongen mijn Italiaanse collega’s voor mij in de bres.
Hartverzakkingen, zweetaanvallen… Op de een of andere manier frotten ze kaas er tóch tussen.
Menno. Jamie Oliver is inderdaad een goede chef-kok. Maar altijd die Parmezaanse kaas.
Die laat ik angstvallig achterwege in zijn recepten.