‘Elsje, zet je klompen maar bij het vuur. Heb je het meel?’
‘Ja, mama.’
‘Zo duur?!’
Dat is nou weer typisch mevrouw Fiederelsje uit de Frans Halsemastraat. Altijd zeuren. Maar ze heeft het ook niet makkelijk. Haar man is veroordeeld omdat hij een neppistool had. Zó dom. Oey, wat is die man dom: je zag gelijk dat het nep was. En zelf heeft ze een liesblessure opgelopen. Die eeuwige spagaat: handhaven of niet.
‘Wil je spekpannenkoeken, Elsje?’
‘Jawel hoor, als er maar geen spek in zit.’
‘Wat stinkt het hier toch,’ zegt mevrouw Fiederelsje met een strakke bovenlip.
‘Mama!’ – Elsje wijst naar het fornuis…
‘Potverdikke. Stomme trut! Ik had gezegd je klompen bÃj en niet óp het vuur te zetten.’
Geweldig Han!
Ik sluit mij helemaal bij Willem aan.
Willem en Menno, hartelijk dank.
ALs je gaat koken beslist niet weglopen.