Samen in het hospitaal, het uitje van het jaar.
Nee, geen corona voor ons, wij doen mee aan een ander soort gekte. Eindje fietsen, daar begon het mee. We zagen verbijsterd hoe die velden erbij liggen, geel en levenloos en klaar voor de volgende ronde. Roundup en fungiciden doen hun werk tegen alles wat leeft.
Het lekkere windje waaide over deze benevelde velden zo onze luchtwegen in. Het gevolg is: allebei stikbenauwd, huiduitslag alsof de pest over ons is gekomen, en cognitief is er ook van alles verdampt.
Ik laat een boertje na het smakeloze ziekenhuiseten. Rijst, bonen en mais. Ben ik nou gek om te vrezen dat het nu nog erger zal worden? Is mijn wantrouwen tegen mais ziekelijk?
@Berdien: leuk! Daar ben je weer. Niet echt een vrolijk stemmend verhaal, maar dat kan ook bijna niet anders met dit werkwoord.
Ha, Berdien, je bent er weer. Da’s lang geleden.
Aangenaam kennis maken Berdien (je schijnt een ‘oude bekende’ te zijn). Sterk verhaal, zowel qua inhoud als schrijfstijl. Grt, Willem
Wantrouwen tegen gemodificeerde maïs is geheel terecht. Grt.
@Lisette Ewald: schrijven blijft, ben nu vooral ook aan het teruglezen hier op 120W, jullie ‘stem’ is niet echt veranderd. Dank voor het welkom!
@Willem Luc: aangenaam kennis te maken. Let’s write!
Berdien, welkom terug. En met een leuk stukje.
die velden er bijliggen – die velden erbij liggen
Rijst bonen en mais – Rijst, bonen en mais
@Han: Ut semper recta sunt. Dank je.