Huiselijk geweld? Dat kwam in huize Vreeswijk niet voor. Ja, moeder kon weleens driftig worden, de volgende dag lieten er dan spruitjes los van het piepschuim plafond. Dat was nog om te lachen.
Ach, dat kopje thee als hij uit school kwam… In ‘opvang’ zit ‘nood’ opgesloten, zoals voor zieke zeehondjes in Pieterburen. Kinderen worden toch niet uit nood geboren? Maar dat is natuurlijk weer een retrospectief oordeel. Eén keer is hij uit nood opgevangen door de buurvrouw. Moeder was uitgegleden in de badkamer. Maar goed dat vader thuis was. Hij was al een tijd overspannen – burn-out was nog niet uitgevonden. En wat aardig dat de wijkagent ’s avonds nog even langskwam bij vader. Zo was de politie vroeger, hè.
Weer mooi Han; ik heb mijn moeder nooit boos gezien (alleen verdrietig als mijn vader weer eens in het ziekenhuis moest worden opgenomen).
Willem, dank je wel.