‘Welke wil jij?’ vraagt hij met twee gelijke sleutels in zijn hand.’
‘Deze,’ zegt ze.
‘Haha, denk om je rug, laat me niet vallen, hoor.’
‘Nooit,’ zegt hij en hij draagt haar de trap op.
‘Nee,’ zegt hij, ‘ik gebruik die sleutel nooit meer.’ Hij belt aan, zij zwijgt.
‘Kom binnen,’ zegt de makelaar. ‘Ik ben vergeten het bord uit de tuin te halen. Fijn hè, die overwaarde – mag ik de sleutels?’
Hij kijkt naar de trap – de treden zijn versleten – en gaat een paar treden zijn werkelijke waarde tegemoet. ‘Bent u wat vergeten?’ vraagt de makelaar. ‘Nee, ik zal niets vergeten.’
‘Trekt u de deur goed dicht?’ Twee gelijke sleutels in de hand van de makelaar. Twee verschillende richtingen.
@Han. Om het plaatje helemaal compleet te maken…Margriet Eshuijs hartverscheurend en prominent op de achtergrond met gelijknamige Engelse titel. Grt
@Luc. Ik heb het er expres (nog) niet bij vermeld. Goed geraden! Dank je.