âAls jij mijn kleur wilt benoemen, dan doe je het toch gewoon?â
âAls jij daar bezwaar tegen hebt, waarom zou ik dat dan doen?â
âNee, ik heb er helemaal geen bezwaar tegen zolang het positief is.â
âIk houd nu eenmaal van die kleurâŠâ
âNiet zo krampachtig; je weet toch zelf wel wat je kunt zeggen?â
âNou⊠één keer ben ik in de fout gegaan toen een Surinaams vriendinnetje mij vroeg iets in haar poesiealbum te schrijven. Ik bedoelde het juist goed: ik dacht aan haar land, zon⊠En toen ik jong was, wilde ik ook graag bruin worden in de zon.â
âWat had je dan geschreven?â
âNou, gewoonâŠâ
âWat âgewoonâ?â
âDat ene liedjeâŠâ
âWelk Liedje?â
â⊠ging uit wandelen zonder hoed…â
Hoi Han, kleur bekennen mag kennelijk alleen als het om politiek gaat (en dan alleen in de correcte vorm), niet in het echie…
@Ton. Wat ik al schrijf: krampachtig.
@Han. Het hek is allang van de dam. Het wachten is op de actie op woorden en producten als …..Moordrecht, Wit brood, Zigeunersaus, kan allemaal niet meer. Grt
@Rop. Ja, ik heb er meer dan eens over geschreven.
Omgekeerd vinden de Witte Paters dan weer dat de term missionarishouding uit het Afrikaans voorlichtingsboek moet geschrapt worden.
@Guido. En zo kun je wel doorgaan.