Zo weet hij nog alles, zo weet hij van niets.
De gillende sirene, de lange weg naar een plaats waar ie nog nooit is geweest. Niemand bij hem.
Geen telefoon. Kleverige latexvingers van de verpleging.
Geluid van apparatuur, zo alleen. Vreemde ogen. Net zo bang als die natte van hem. Voor het eerst sinds… wanneer eigenlijk?
‘U bent hier in goede handen,’ zegt ze – geen rokje maar een eng wit pak.
De Nacht ijlt verder. ‘Tell me, when are you coming around again? Gimme shelter, it’s just a shot away.’
Wat is echt? Gebeurt dit allemaal wel of is het een trip in een slechte droom. Het gillende geluid van de ambulance…
‘Sister Morphine, when are you coming around again?’
@Han. Met gebruik van een bad trip had je wat woorden over en….bovenal duidelijk.
Grt
@Rop. Wat is onduidelijk dan?
@Han, niets onduidelijk, de bad trip op zich is angstaanjagend. Pakt nog meer de sfeer naar mijn mening. Het geluid van de sirene, ambulance wordt dubbel gebruikt, voegt weinig toe.
@Rop. Een trip in een slechte droom vind ik juist sterker. Het dubbele gebruik is eerst het daadwerkelijke geluid en later, als herhaling, wat nog steeds in de man zijn hoofd zit.
@Han. Daar verschillen we dan van mening. Ook geen punt. Grt
@Rop. Maakt helemaal niet uit.
Indringende tekst Han.
Vraag over de eerste zin: is dat de beleving van de hp of de ‘waarnemer’? Als het de hp is, kan die m.i. niet weten dat hij eerst alle wist als hij nu van niets meer weet.
@Willem. Dank je. Het is een beschouwing; wat er in korte tijd kan gebeuren met een mens, een leven.