Een goed functionerende democratie kenmerkt zich volgens velen door het feit dat alles gezegd moet kunnen worden. Vrijheid van meningsuiting krijgt de status van een onaantastbaar democratisch heiligdom.
Wanneer je echter tegen zo’n verwoed verdediger van democratische waarden zegt dat zijn moeder een uitgelubberde hoer is en zijn vader een van haar vele honderden klanten, blijkt die vrijheid van meningsuiting slechts eenrichtingsverkeer te zijn. Zo iemand steekt dan niet zijn duim op omdat je zo fraai gebruik maakt van de zo fel gepropageerde heiligste der heilige vrijheden.
Het blijkt om codetaal te gaan. ‘Vrijheid van meningsuiting is heilig’ betekent na decodering: ‘Ik wil zelf alles kunnen zeggen wat ik wil, maar heb het lef niet om mijn persoontje te beledigen.’
Beste Cesar, grotendeels kan ik me in je stukje vinden. Iemand uitschelden of beledigen heeft natuurlijk niets met het geven van een mening te maken, dat is gewoon plat en onfatsoenlijk.
@Ewald. Zoals ooit de grens tussen assertiviteit en agressiviteit werd opgeschoven, opgerekt en uiteindelijk grotendeels opgeheven, zie je dat ook op steeds grotere schaal gebeuren bij de grens tussen meningsuiting en belediging. Dat signaleer ik vooral, en als dat algemeen aanvaard cultuurgoed wordt, kan ik ervoor kiezen om in de massa op te gaan of om een dissidente houding aan te nemen.
@Cesar@Ewald Enig idee waarom mijn quote: ‘Is gelijk willen halen in jouw gastland geen vorm van racisme?’ op een ander schrijversplatform werd geweerd?
Een derde optie, Cesar, is kiezen voor een kluizenaarsbestaan.
Guido, zo buiten de context en zonder verdere informatie kan ik daar niets zinnigs over zeggen.
@Ewald. Dank voor de tip.
@Guido. Zonder context is je vraag inderdaad moeilijk te beantwoorden, zoals Ewald al stelt. Wel weet ik dat sites lijsten met taboewoorden hanteren. Gebruik je toch zo’n woord, dan wordt je inzending niet in behandeling genomen.
Zo wilde ik een keer Duitse postzegels van een zekere Dolf via Marktplaats verkopen (Zaten bij een partij die ik kocht en ze waren nu eenmaal wat geld waard), maar mijn advertentie werd geweigerd omdat ik zijn volledige naam gebruikte. Ik heb toen de omschrijving ‘Serie postzegels van een Oostenrijker met een snorretje’ gehanteerd en op die manier werd mijn advertentie wel geaccepteerd.
Kwestie van synoniemen e.d. zoeken zou ik je dus adviseren.
@Ewald en de anderen. Ik heb in de laatste zin het woord ‘zelf’ toegevoegd. Dit maakt denk ik iets subtieler mijn verhaal duidelijk.
Cesar, voor mij was je eerdere versie duidelijk genoeg.
@Ewald. Prima. Waarom ik dat woord heb toegevoegd, is omdat het anders verschillend geïnterpreteerd kon worden. Niets mis mee trouwens, meerdere interpretaties, maar misschien dat iemand van ‘de anderen’er nu ook mijn net even andere draai in kan lezen.
Cesar, ieder stukje kan toch anders geïnterpreteerd worden dan hoe de schrijver het heeft bedoeld? Vaak is dit ook het geval.
@Ewald. Misschien is dat zelfs vaker wel dan niet het geval, maar als schrijver kun je wel enige invloed hebben op de radius aan ambiguïteit.
Cesar, je gaat jezelf als schrijver dan wel je schrijfsels toch niet verklaren c.q. uitleggen?
@Ewald. Dat vind ik wat te algemeen gezegd. Ik heb niet per definitie bezwaren als een schrijver verklaart of uitlegt, indien toepasselijk en gedoseerd.
Wat ik overigens bedoel met ‘als schrijver kun je wel enige invloed hebben op de radius aan ambiguïteit’ is iets anders. Daar bedoel ik mee dat je het aantal mogelijkheden aan interpretaties kunt doen variëren door bijvoorbeeld weglating of toevoeging van woorden, zoals ik hierboven heb gedaan. Dus niet uitleggen of verklaren, maar je tekst enkele stappen verplaatsen, zodat de interpretaties van de lezer mee kunnen bewegen, nier per definitie in jouw richting, maar wel in een reeks richtingen waar de lichtinval net even anders is.
Cesar, dank voor deze nadere toelichting.