Aangezien ik als slotstuk in een zeker stukje werd genoemd en dus als staartje, wil ik niet de grijze muis spelen die ik langzamerhand word. Me nog immer kleurrijk voelend, besef ik dat het pigment mij verlaat. Hoe wreed, het is de tand des tijds die aan mij vreet.
Geletterde kameraden zijn mij op de 120w site in veelvoud gepasseerd. Ik heb veel geleerd.
In goede en in kwade zin.
Tot de broeders en zusters gezeglijk zogenaamd zorgeloos hun intrede deden.
Hetzij lettervreters, hetzij betweters. Gevoelens werden zo gemakkelijk met de voeten betreden. Dit werd zelfs als humor onder het vloerkleed geschoven, elk woord op gewichtigheid gewogen. De weegschaal verloor door de tijd de zuiverheid. Gaven hartjes hier ooit bestaanszekerheid?
Met de mooie song van Billy Joel: Honesty. https://www.youtube.com/watch?v=SuFScoO4tb0
@Nele: Ook hier wil ik graag benadrukken dat dit geenszins een reactie op jouw stukje is. Schrijf en blijf, zou ik zeggen. Wat ik heb willen zeggen is, dat ik op een dusdanige leeftijd ben gekomen, dat ik me niet meer om onbenullige zaken druk kan maken. Nog meer dan ooit is mijn motto: leef en lief het leven. Laat het hart spreken.
@Levja: heel raar vind ik dat in bovenstaand stukje precies het tegenovergestelde te lezen is. Dubbelzinnigheid is natuurlijk ook een vorm van eerlijkheid. Meer ga ik hier niet over zeggen. Als je dat wenselijk acht, kun je misschien een forum-item openen.
Beste Nele, ik heb dit alles al een tijd achter mij gelaten. Destijds op het forum er meer dan genoeg over gezegd. Vaak is het mooie van schrijven en lezen dat het op verschillende manier kan worden beoordeeld.
En even ter verduidelijking: Ik was hier niet vanaf het eerste begin. Ik werd getipt door iemand die erg leuke stukjes hier heeft geschreven. In ben in 2011 hier gaan schrijven. Toen waren de hartjes en de verharding nog niet onderdeel van deze prachtige site. Ik heb vaak Frank, de oprichter en beheerder bedankt voor zijn platform en podium. Helaas tijden veranderen en wij met hen ….
@Levja: ik ben hier van november 2014 en ik denk dat dit mijn allerlaatste dag in deze inrichting is. Is de verharding toen begonnen? De sfeer was niet optimaal. Ik was weggelopen uit een ander gekkenhuis. Toch ben ik dankbaar voor deze tijd hier. Ik heb wel wat geleerd.
@Allen: het ga jullie goed. Misschien tot ergens anders. Doei.
“Vaak is het mooie van schrijven en lezen dat het op verschillende manieren kan worden beoordeeld.”
Helemaal mee eens. ??
@Nele: Nee, ik heb dit nooit als een ‘gekkenhuis’ gezien. Ik heb een paar jaar voorgelezen in een verpleeghuis aan demente bejaarden. Deze lieverds waren door de jaren in de hersenen aangetast, maar ik heb hen eerder als lief dan als gek ervaren. Niet alleen hier, de gehele maatschappij is verhard, helaas. Wellicht zal de tijd het ons leren. Of niet.