Het kan het idee zijn, misschien moet je eraan wennen, maar een vegetarisch stukje vlees kan mij niet bekoren. En als het op vlees lijkt, blijf je naar vlees verlangen. Dan maar wat minder vlees.
‘Oh, heet!’
‘Zelfs de temperatuur verschilt niet van een echte kalfsvleeskroket.’
Dat zegt ze goed: ‘Echte.’ Waarmee ik mijn mond verbrand…? Geen idee.
‘Kalfsvlees kan niet meer. Weet je hoelang die lieve diertjes, wit van de bloedarmoede, leven?
‘Wat zit er nu dan in?’
‘Kikkererwten.’
Ik eet geen kikkers natuurlijk, maar toch kijk ik even naar mijn gelaatskleur in de dichtstbijzijnde spiegel.
‘En haring…?’ vraag ik.
‘Wat is daarmee?’
‘Haringen leven ook kort en stikken in netten.’
‘Aan een haring is niets liefs te ontdekken.’
Dat heb ik met muggen….
@Louisa. Dan ben je niet de enige.
😆