Schrijf mee!
« »

Cultuur, Fictie, Maatschappij, Mensen, Politiek

Het spel en het knikkerparadijs

24 april 2019 | 120w | Han Maas | 3

Knikkeren om het echie heb ik nooit gedaan. Mijn felgekleurde knikkertjes en de grote stuiter wilde ik niet kwijtraken aan een bijdehandje dat tijdens het spel de spelregels verandert. Ik wilde mijn knikkers niet zien verdwijnen in een washandje anders dan dat van mij.
Veel zakken zitten vol bonusknikkers. Buitenlandse zakken worden amper lichter dankzij ons knikkerparadijs. Handige spelers rollen andermans knikkers hun kant op en beweren ook nog dat het om het spel gaat.

De belangrijkste cijfers heb ik ouderwets op een kladblok gekalkt. Scheelt weer een paar printjes.
Het had niet gehoeven, want de moderne roofridderburcht kent de inhoud van mijn washandje. Met één druk op de knop verraad ik mijn eigen knikkers door ze aan te geven.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Han Maas of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

4 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »