‘Mag ik het formulier?’ vraagt de therapeute.
‘Ja,’ zeg ik. ‘Maar…’
‘U heeft uw naam ingevuld, maar geen vraag beantwoord.’
‘Nee, ik weet niet wat ik aan moet kruisen.’
‘Wilt u koffie, thee of water?’
‘Ja, graag.’
‘Kon u het gemakkelijk vinden?’
‘Bij de rotonde had ik het moeilijk.’
‘Wat is het probleem?’
‘Keuzes maken.’
‘Hoelang heeft u dat al?’
‘Sinds mij schooltijd: keuzevakken, meerkeuzevragen. Twee antwoorden zijn fout, van de overige twee is er een het beste. Ik koos altijd verkeerd.’
‘En in de liefde?’
‘Verkering gehad met een tweeling.’
‘Wat voor werk doet u?’
‘Ik werk bij de Explosieven Opruimingsdienst.’
‘Maar dan moet je kiezen tussen een blauwe en een rode draad doorknippen. Toch?’
‘Ach, ik ben kleurenblind.’
Ha, leuk Han. Dat getwijfel kan explosief aflopen.
@Inge. Dank je! Ja, kijk maar uit.