Ja, ik zal het maar gelijk bekennen. Een tijdje geleden heb ik op iemands graf gedanst. Nee, het was geen leedvermaak, of andersoortig wraakgevoel dat de overhand kreeg. Het was pure liefde. Nadat ik voorgoed afscheid heb genomen van het naar iemands pijpen dansen, dans ik nu zelfs voor de muziek uit. Niet alleen als de kat van huis is. Nu dans ik wanneer mijn lichaam zingt. En dat doet het vaak. Sinds ik naar mijn eigen fluisteringen luister, dans ik wanneer de eerste noten opkomen. Zelfs bij het graf van een dierbare. Terwijl de tranen over mijn wangen liepen en mijn lichaam niet bewoog, danste ik. In haar sterven hou ik meer van haar dan ooit tevoren. Steeds meer.
Mooi!
@Arjan. Heftig maar ook mooi. Goed je weer te lezen!
Dat vind ik ook.
Mooi en intens, Arjan.
Dank jullie wel! Ja fijn om terug te zijn!
@Arjan: helemaal terug met dezelfde sfeervolle toets/woorden. Dank je wel dat je ze weer deelt met ons.
@Lisette, dank voor je welkom! Ben graag terug.
mooi persoonlijk stuk.