We dansen los van elkaar. Als de muziek langzamer wordt, vraagt ze: ‘Zullen we schuifelen?’
Dat wil ik wel. Een mooie meid; welke jongen wil dat nu niet? Toch zie ik haar niet vaak op de dansvloer.
‘Ik ken je ergens van,’ zeg ik. ‘En dat is geen versiertruc.’
‘Wat zeg je? Ik versta je niet, de muziek is zo hard.’
‘Wat? Ik kan je niet verstaan, de muziek…’
Ze doet haar hoofd naast mijn oor en vraagt wat ik zei.
‘Oei,’ zeg ik en ik doe een stap naar achteren. ‘Ik weet nu opeens waar ik je van ken.’
‘Je wilt me toch niet versieren?’ vraagt ze verwachtingsvol.
‘Nee, hoor. Werk jij niet bij de viskraam op het plein?’
Au.. Mooi Han.
Wat zielig.
@Hekate. Ook hiervoor hartelijk dank.