Tegenwoordig kom ik weer vaker in mijn geboortestad. Zoon is er gaan studeren.
Er zijn periodes geweest dat ik niet veel bijzonders voelde voor mijn oude stad en buurt. Natuurlijk, mijn ouders hebben er nog jaren gewoond. Een reis naar hen was altijd fijn, het verblijf daar goed. Maar daarbuiten had ik er niet veel meer te zoeken.
Tot Zoons verhuizing dus. Hij kwam niet ver van mijn oude buurt te wonen. Met zijn verhalen en mijn frequentere bezoekjes kwamen vervlogen tijden weer terug.
De tijd dat ik naar mijn lagere school wandelde, met mijn palm in de hand van mijn vader. En die weer snel losliet om mijn zelfstandigheid te bewijzen. Jaren later voel ik nog zijn gouden handdruk
« Lachen in je slaap
De handpalm van Connie »
« Lachen in je slaap De handpalm van Connie »
Column, Familie
De tijd vliegt
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van lisette of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
13 reacties
Reageren
« Lachen in je slaap De handpalm van Connie »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Xylometer)
Roetveeg Vrijdag door Han Maas
Reacties
- Han Maas: @Rop. Als opgroeiend kind in de jaren 60 ben ik heel wat gewend. Algauw stonden we als jochies na het...
- Rop Pengar: @Rosie. Een (tevens het) antwoord; het ei! Toelichting: de vraag is niet wie was er eerder de kip of het...
- rop pengar: @Han. Even de zusjes opgezocht, het was me totaal onbekend moet ik toegeven. Van mij mogen ze. Echter de...
- rop pengar: @Diede. Nee, ik wil je op geen enkele manier kwetsen, dat voorop gesteld. Nuchter bezien is het antwoord...
- Levja: Goed stuk,Lisette. De ‘waarom’-vraag zouden we vaker dienen te stellen. Aan onszelf en mensen om...
- Han Maas: @Rop. Ach, natuurlijk. Dank voor je uitleg.
- lisette: @Diede: dank voor je waardering en herkenning!
- Rop pengar: @Han. De vraag die gesteld wordt is de vraag voorafgaand aan het veel belovende fenomeen beter bekend als...
- Diede: Mooi stukje, lekker om te lezen! Vooral omdat het (voor mij in ieder geval) ook zo herkenbaar is. Als je een...
- Han Maas: @Rop. Een leuk en waar stukje. Wat ik mij wel afvraag, welke vraag wordt er gesteld? verblijft volgt...
- Han Maas: @Rop. Je gevoelige en mooie reactie stemt me blij. Hartelijk dank daarvoor.
- Rop pengar: @Han ; Uiterst respectvol, liefdevol, geschreven door een fijn mens. Hij zou het beslist eens zijn...
- Han Maas: @Rop. Geen probleem!
- rop pengar: @Han, o jee ! Han, mijn nederige excuus ! Ik had het moeten zien. Niet minder is de waardering ! Dank je...
- Ewald Hagedorn: Rop, de eer komt Han toe.
Recent
- Ontluikend boeket
- Een vraag
- De Sekszusjes kleien er lustig op los
- Een zekere onzekerheid
- De rospot
- Vrijheid van zwijgen
- Mijn grote vraag
- Levensvragen
- Boy meets girl
- Lager Weserlust in Bremen – een niet gestelde vraag
Mooi.
@Lisette. Als je iemands hand vasthoudt, valt de palm daar juist buiten. Je moet je hand wel in een heel geforceerde positie houden, wil je je palm in iemands hand leggen.
@Lisette. Toevoeging: Excuses. Het klopte niet wat ik schreef. Ik was in de war met de muis van de hand.
Lisette: mooi stukje levensverhaal.
@Nele: dank voor je mooie compliment
@Ewald: gelukkig maar, dat misverstand. Ik associeerde door op de bijbeltekst “uw naam staat geschreven in de palm van zijn hand, en wist niet zeker of deze manier van zeggen klopte.
@Berdien: hoe ouder ik word, hoe mooier de levensverhalen blijken te zijn.
@Lisette. Een leuk verslag.
Zoon’s verhuizing – Zoons verhuizing
met mijn palm in de hand van mijn vader – hand in hand met mijn vader klinkt natuurlijker. Dan mis je uiteraard wel het themawoord.
@Han: dank, gecorrigeerd, en inderdaad, die palm had ik nodig.
@Lisette. Ja hoor, dat is te begrijpen.
Mooi altijd, dierbare herinneringen!
@Irma: klopt helemaal, goed voor een levenslang warm gevoel.
Ik vind de zin met de palm ook wat onnatuurlijk. Verder een mooie herinnering.
Mooie herinnering.
@Inge: het voelde als echt zo, ik kan het nu zelfs nog voelen.
@Hekate: dank