’t Is weer voorbij die mooie winter
Die in november al begon
Je dacht dat er geen einde aan kon komen
Maar voor je het weet is die winter alweer lang voorbij
Tergend langzaam vorderden de zonovergoten weken
Die warme zomer wou maar eerst niet om
Maar eindelijk, bevroren sloten en beken
We gleden matineus over het meer
De laatste tocht, ijzers in het vet en schoensmeer op het leer
’t Is weer voorbij die mooie winter
Mei kleurt alle bomen groen
De zon hoog, een stijgende temperatuur, tijd om de pyjama uit te doen
Dan had je ‘ns in januari moeten komen
Met drie dekens voor de haard, bevroren twijgjes aan bomen
’t Is weer voorbij die mooie winter…
@Schaatser. Je laat je hart spreken, dat is duidelijk.
Met iets meer rijm was je dichter bij het origineel gebleven. Als ik zo vrij mag zijn:
’t Is weer voorbij die mooie winter
een winter die in november al begon
Je dacht dat er geen eind aan komen kon
Maar voor je het weet is heel die winter alweer lang voorbij
Ik zou er nog wat aan schaven, Han.
Han: de warmte stijgt iedereen naar het hoofd. Verlang je naar de komende winter of kijk je met genoegen op de laatste terug?
@Ewald. Ik ben beslist geen dichter. Ik houd dan ook niet van die stijl. Wel schrijf ik op wat erin me opkomt, wat ik nu dus heb gedaan. En juist anders dan het origineel.
Dat neemt niet weg dat ik ga proberen het te veranderen zodat je niet gelijk ‘je nek breekt’. Dank voor de tip!
@Berdien. De afgelopen winters waren niet geweldig. Ik zou wel weer eens een echte winter willen meemaken en eindelijk gebruikmaken van mijn startrecht voor de Elfstedentocht.
@Ewald. Misschien loopt ie nu lekkerder.
Beter, Han. En wat die winter betreft, ik gun het je van harte, maar liever niet al in november. Twee maandjes kou is mooi. Van medio december tot medio februari. Koud hartje voor jou.
@Ewald. Ik zal voorzichtig aan de thermostaatknop draaien. Dank je. Ieder seizoen is prachtig, daarom schrijf ik dit ook.
Hier zit muziek in, Han.